تسخیر مجلس، نان و رودررویی شاه و قوام

به گزارش دنیای 77 ، این مجله ایران وی نوشت: “قبل از استعفای علی سهیلی (نخست وزیر) در سال 1322 ، او سعی در یافتن جانشین پیدا کرد ؛ نمایندگان از تجربه یاد گرفتند که باید به دنبال سیاستمداران با تجربه باشند و این کسی نبود جز حسین پیرنیا ؛ اما آنها فکر می کردند که بازنشسته پیرنیا نخست وزیر در مواقع بحرانی نمی خواهد ، بنابراین آنها باید گزینه دیگری را در نظر بگیرند ، این احمد گاوام بود.

در تاریخ 27 اوت ، محمدرضا شاه پیامی به رایدر بولارد سفیر انگلیس در مورد نخست وزیر شدن قوام ارسال كرد كه وی در پاسخ گفت: “من هیچ اعتراضی نسبت به وی به عنوان نخست وزیر ندارم.” قرعه کشی به نام قائم السلطنه کشیده شد تا از 18 اوت 1321 تا 25 بهمن نخست وزیر شود. وی در زمان سلطنت رضا شاه عزل شد و این ویژگی استمرار او را پس از ترک شاه از ایران جدا كرد. وی به عنوان متولی قدرت پارلمان در کشور شناخته می شد. فخرالدین عظیمی در کتاب خود با عنوان “بحران دموکراسی در ایران” می نویسد که او قدرت اجرای دولت مشروطه را دارد. او ممکن است در گذشته جایگزین علی سهیلی شود ، اما به گفته حسن ارسنجانی ، در “یادداشت های سیاسی من” ، شاه از او خواسته است به نفع سهیلی استعفا دهد. در سال 1321 ، موقعیت ضعیف گروه سلطنت طلب در گروه های ناسیونالیستی و قضایی ، قوام را به مقام عالیتری تبدیل کرد. شرط استمرار از جانب نخست وزیر ترتیب آرایش آزاد کابینه وی بود. او می خواست كه متفقین بتوانند یادداشت های لازم را چاپ كنند ، مقامات طرفدار دولت آلمان را دستگیر كنند ، شاهدان را از وزارت جنگ اخراج كنند و خودشان عناوین را در آنجا بگیرند.

گاوام یکی از افراد با نفوذ در ایران بود که در عین حال تحسین و نفرت را برانگیخت. به گفته عبدالله مصطفی ، سیدحسن مدرس او را “شمشیر تیز و لازم برای جنگ” توصیف کرد. پیش از انتخابات پارلمانی ، احمد گوام با حضور سفیران و بزرگان کشور و همچنین بزرگان و کودکان ضیافتی را برگزار کرد. گفته می شود که پادشاه جوان به مدت یک ساعت در این جشن حضور داشته است. هیچ کس نمی تواند استمرار را نادیده بگیرد و هیچ کس نمی تواند تحمل دوری از قدرت به تنهایی را تحمل کند. وی 11 ماه پس از سقوط رضا شاه منتظر ورود محمدرضا شاه به تالار قصر مرمر بود تا به طور رسمی به نخست وزیر منصوب شود. اما در لحظه ورود پادشاه جوان گفت: “آقا ، به خواست خدا ، شما بزرگ شده اید”؛ کلمه‌ای که به پادشاهی ختم شود.

قبل از تولد محمدرضا شاه ، گاوام به عنوان “شمشیر آبدار” قانون اساسی ایران شناخته می شد. همانطور که علم الدوله از او می نویسد: “وقتی فرمان مشروطه توسط شاه امضا شد ، گاو مخمصه وصف ناپذیر خود را از دست داد.” وی از تبار قزار بود ، از سلسله كوزاك بیزار بود ، و به طور گسترده شایع شد كه طرفدار جمهوری است ، كه وی خود نخست وزیر خواهد بود. وی شغل نخست وزیر را دست کم ارزیابی کرد و پس از روی کار آمدن برای سومین بار ، او می خواست همان سیاست دو سال گذشته ، 1300 و 1301 را ادامه دهد: حذف دولت از سیاست یک طرفه پیروی از انگلیس ، قرار دادن آمریکا در پیش و بازی های بین دولتی. اگر بیست سال پیش انگلیسها آنقدر قدرتمند بودند که توانستند با شلیک میلپسو و گروهش ، معامله نفت Standard Standard و Singler را دفن کنند ، این بار انگلیس تضعیف شد و جنگ اروپا در سمت آمریکا بود. شش ماه قبل از تشکیل دولت قم ، ژاپن به پرل هاربر حمله کرد و ایالات متحده در جبهه نبرد قرار داشت. او اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده را به عنوان برندگان نهایی جنگ می دید.

در دوران آشفتگی ، سلطان آرتور مایلسپو برای مدیریت اقتصاد ایران به تهران بازگشت. یک تیم نظامی از جمله Millspo برای حفظ امنیت ، ژاندارمری ، پلیس ، راه و مرزها به شهر ایران رفتند و این شتاب انگلیسی ها را به وحشت انداخت. او قدرت های دیگری را در پارلمان می خواست ، اما پارلمان در برابر این خواست مقاومت کرد. مبارزات قدرتی که بعداً شاه از آن شکایت کرد ، دوام چندانی نداشت. به گفته بولارد ، “ترس واقعی پادشاه این بود كه قوام سعی كند سلطنت را تضعیف كند”؛ روابط به طور فزاینده ای تنش پیدا کرد و استمرار و دادگاه در برابر یکدیگر صف کشید. اولین قلعه در سال 1321 آذر 1321 شکل گرفت که به آن روتی دانگا گفته شد. تعداد کمی از دانش آموزان و دانشجویان در اعتراض به عدم نان در مجلس جمع شدند و بعداً به گروه شورشی تبدیل شدند که به مدت دو روز شعارهایی علیه نخست وزیر دادند. در اوایل روز ، مجله الاطلاعات مقاله ای با عنوان “نان” منتشر کرد که برخی آن را علت دربار و پادشاه می دانستند. غاوال از ژنرال امیرا احمدی برای کمک به آرامش غیال کمک خواست اما او حاضر نشد سرانجام عده ای وارد ساختمان مجلس شدند و کاخ اشرافی غیاث غارت شد. روز بعد ، غویم با پیامی به شاه وزیر امور خارجه آمریكا روبرو شد.

روزنامه ها مصادره و مسعودی ها دستگیر شدند. شورش های نان ، به قول شاه ، “انقلابی از پایین” نبود یا به قدرت رسیدن یک دولت طرفدار در دو ماه آینده به عنوان “انقلابی از بالا” تعبیر نمی شد. مسئله اصلی عزم شاه در مواجهه با نخست وزیر بود که می تواند اولین آزمایش سیاسی برای شاه جوان باشد. پس از آن ، گاوام بهمن تنها دو ماه تا بیست و پنجمین روز سال 1321 مقاومت کرد. “دولت سواحیلی به قدرت باز خواهد گشت و تا فوریه 1344 ، سه سال بعد ، برای بازگشت به قدرت صبر خواهد کرد.”

انتهای پیام