بعید شمردن و انکار؛ مانع فهم درست عاشورا

کسانی که خانواده پاکی و پاکی هستند ، وقتی چیزی می گویند ، نمی توان باور کرد که یک مومن آن را بپذیرد و بدون تعجب فکر کند. بدتر از آن ، خدای ناکرده ، انکار وجود دارد. خردمندان می گویند محرومیت و انکار بزرگترین موانع برای رسیدن به کمال و جلوگیری از رشد بشر و ضعیف و غیرفعال کردن مردم در انجام کار موعود است که پاداش های زیادی برای حافظه حسین در بر دارد. قول داد.

نباید آن را حذف کرد ، اجازه دهید آن را تکذیب کرد. زیرا اولاً توصیفات مربوط به آن بسیار زیاد است ، آنقدر سریالهای مکرر و به اصطلاح که هیچ جایی برای محرومیت یا انکار وجود ندارد. ثانیاً ، اگر به تأثیر و پیامدهای یاد حسین (علیه السلام) در زندگی شخصی و اجتماعی خود نگاه کنیم ، چنین پاداشی برای حسین (علیه السلام) و یارانش در راه خدا و فداکاری های آنها عجیب به نظر نمی رسد ، در نزد خدا عزت بیشتری برای آنها ایجاد کرد. مهمتر از همه ، امام خمینی (ره) می فرمایند اعمال مطلق ما نباید با ترازوی ما سنجیده شود ، اما میزان اندازه گیری در نظام الهی با نظام فکری ما متفاوت است.

آیا جای تعجب نیست وقتی قرآن می گوید که اگر یک دانه گندم خرج کنید چندین برابر بیشتر به آن داده می شود؟ حسین علیه السلام این گونه است؛ بنابراین ، اگر یک دانه گندم هفتصد برابر بارورتر باشد ، تعجبی ندارد که یک قطره اشک برای انسان پاداش های زیادی به ارمغان بیاورد.

هدف اصلی شرکت در نمایش حسین (ع) چیست؟
تا جایی که می توانیم باید در مراسم عزاداری حسین علیه السلام و یاران باوفایش شرکت کنیم ، اما فراموش نکنیم که هدف اصلی شرکت در این مراسم عزاداری ، کسب بصیرت و معرفت بالاتر است. عزاداری امام حسین (ع) باید مبتنی بر دانش باشد و در نتیجه دانش ایجاد شود ، یعنی ما بدون دانش در این جلسه شرکت نمی کنیم و نباید داشته باشیم و وقتی شرکت می کنیم ، باید به دنبال دانش بالاتر و بالاتر باشیم. باید بدست آورد.
هدف اصلی ما از شرکت در این جلسه باید این باشد که یک قدم به اوج دانش نزدیک شویم. واعظان ، ذکر کنندگان و کسانی که در این گردهمایی شرکت کردند باید جویندگان علم باشند. اشتیاق ما در این گردهمایی باید با هوش آمیخته شود و ما همیشه تجمع حسینی را محلی برای افزایش دانش بدانیم.

به همین دلیل است که در زیارت عاشورا ، پس از ابراز اندوه و اندوه برای مصیبت بزرگی که بر این خانواده وارد شده است ، از خدا می خواهیم و می گوییم: و الاخرة »به این معنی که خداوند ما را پرورش داده است تا به ما علم بدهد تا در جلسه شما شرکت کنیم. ما از خداوند می خواهیم که این نعمت را به ما عطا کرده و در دنیا و آخرت حسینی به ما داده است. در واقع حسینی شدن هدف اصلی شرکت در جلسه حسین است.