آقای ستاره خداحافظ ولی …

به گزارش دنیای 77 ، احسان محمدی ، روزنامه نگار ، در عصر ایران او نوشت: “در فوتبال ، ما یک کلمه داریم به نام” بازیکن-هوادار “. اینها افرادی هستند که “بازیکن” را به “تیم” ترجیح می دهند. بازیکن مورد علاقه تبدیل به یک بت می شود ، هرجا که می رود دنبالش می گردند ، در هر شرایطی از حقوق برخوردار می شوند ، در برابر اشتباهات خود به شدت دفاع می کند ، باید به دیگران توهین کند و به همین دلیل آنها می توانند تیم مورد نظر خود را تغییر دهند. مخصوصا در مورد بازیکنان خارجی. به عنوان مثال ، وقتی لیونل مسی بارسلونا را به مقصد پاری سن ژرمن ترک کرد ، میلیون ها نفر به اینستاگرام باشگاه فرانسوی پیوستند ، همین اتفاق بعد از پیوستن رونالدو به یوونتوس و ….

“بازیکنان طرفدار” فیلم ها و کلیپ های حماسی برای ستاره های خود در فضای مجازی ایجاد می کنند ، صفحات طرفداران ایجاد می کنند و با دیگران به صورت نظامی مبارزه می کنند. گاهی اوقات آنها حتی با دیدن ستارگان ، پیراهن هایی از عکس های یادگاری و “لایک” و احتمالاً جلسات خصوصی را اهدا می کنند. نیروی فرمانبردار که گاهی به ستاره این توهم را می دهد که “همیشه حق است”.

احمد نوراللهی هافبک بسیار خوبی است. من بارها در مورد ستایش کیفیت او نوشته ام. او مفید و م effectiveثر عمل می کرد و معمولاً در طول این سالها متواضعانه رفتار می کرد. امسال او گفت که بهترین پیشنهادات را دارد اما می ماند. اکنون ، ناگهان ، پس از پیوستن به الشباب الاهلی در امارات متحده عربی ، پست مهمی در اینستاگرام منتشر کرد و تا حدی نوشت: “آنطور که می خواستم پیش نرفت. من تلاش زیادی کردم این تصمیم دشوار ، من بسیار مردد بودم و البته مدت زیادی منتظر بودم. منتظر بودم تا نشانه ای از مثبت بودن و پاسخگو بودن را ببینم ، اما هرگز آن را ندیده ام. “

او می نویسد که مدیران معمولاً بازیکنان را جلوی هواداران قرار می دهند و ….

این باشگاه در پاسخ نوشت: “نوراللهی چند روز پیش به تنهایی به دفتر باشگاه آمد و با ظفر سامی صحبت کرد. او تقریباً سه بار سعی کرد قرارداد خود را نسبت به فصل قبل تمدید کند و باشگاه با پیشنهاد و خواسته های این بازیکن موافقت کرد.” قول داد که بیاید و قراردادش را تمدید کند. امروز (سه شنبه ، 1 مرداد) ، مدیر برنامه های نوراللهی به باشگاه آمد تا آخرین مرحله را برای تمدید قرارداد انجام دهد. “این زمانی بود که با پست خداحافظی او روبرو شدیم و …”

درگیری های بیهوده و مضر بین باشگاه ها و بازیکنان. بازیکن احساس می کند که “کارگردانان” در حال رفتن هستند و باید به نحوی قلب هواداران را جلب کند و کور نباشد و کارگردانان از دفاع از عملکرد خود قدردانی نمی کنند. هیچکس در علاقه کاپیتان سابق به پیراهن پرسپولیس شک ندارد و او یکی از چهره های اصلی قهرمانی سریالی پرسپولیس بود ، اما حالا هر دو طرف به جای خداحافظی یکدیگر را متهم به دروغ می کنند.

طرفداران متوجه می شوند که در عصر پول دیگر نمی توان انتظار داشت بازیکنان فقط به دلیل عشق و تعصب زندگی کنند و چند میلیارد تومان می توان گفت ؛ این از کشورهای عربی است ، که انتقادی و خوش اخلاق است. به همین دلیل ، بازیکنان به وضوح و صراحت خواهند گفت که آنها به دلیل یک پیشنهاد خوب و نه چنین رفتاری ، تیم را ترک کردند ، که بیشتر با “بازیکن-طرفداران” و در نتیجه باشگاهی که حاشیه ایجاد کرده است ، همدردی بیشتری دارد. بعد از رفتن بازیکنی هیچ باشگاهی متلاشی نشد. حتی اگر آن بازیکنان مارادونا ، زیدان ، رونالدو یا مسی باشند.

تقریباً هر سال این اتفاق در دو باشگاه بزرگ استقلال و پرسپولیس رخ می دهد. حاشیه ای اما بی فایده است. آیا داستان شجاع خلیل زاده را به خاطر دارید که می گفت به عشق پرسپولیس قرارداد یک ساله امضا می کند و می رود؟ اما چند ماه بعد ، او تیم را پس از مسابقه نهایی مهم ، تنها گذاشت! خیلی از بازیکنان استقلال هم همین کار را کردند و رفتند. این بازار تا زمانی که طرفداران فوتبال بالغ شوند و تحت تأثیر این رفتار قرار نگیرند دارای بازار مصرف است. او یکبار برای همیشه به بازیکنان گفت: “از همه تلاشهای شما متشکرم.” این زمان شادی بود و ما درک می کنیم که نمی توان در برابر وسوسه میلیاردها ایستادگی کرد. “سلام و خدا به شما برکت دهد.”

انتهای پیام