چگونه از شر افکار ناخواسته خلاص شویم؟

به نقل از دنیای 77 و اخبار آنلاینپس از جدایی، ممکن است به یاد بیاورید تا زمانی که از گوشه خیابان به یاد ماندنی رد شوید، با یک دوست مشترک برخورد کنید یا آهنگ عاشقانه خاصی را از رادیو بشنوید. مهم نیست که چقدر دوست دارید به همسر سابق خود فکر نکنید. هر چیزی یادآور رابطه شما خواهد بود. جدا از پاک کردن تکه های خاطره، همانطور که در فیلم «آفتاب ابدی ذهن بی لک» دیدیم، آیا می توان افکار ناخواسته را پاک کرد؟ پاسخ کوتاه این است: شاید. اما اینکه آیا انجام این کار در درازمدت منطقی است یا خیر، موضوع پیچیده تری است.

جاشوا مگی، روانشناس بالینی و بنیانگذار Pathways to Health Therapy، که در مورد افکار، تصاویر و احساسات ناخواسته در اختلالات روانی تحقیق کرده است، معتقد است که تفکر افراد بسیار کمتر متمرکز است و بسیار کمتر کنترل می شود. در یک مطالعه معروف در سال 1996 که توسط اریک کلینگر، استاد بازنشسته روانشناسی در دانشگاه مینه سوتا در مجله تعاملات شناختی منتشر شد، شرکت کنندگان در این مطالعه تمام افکار خود را در طول یک روز پیگیری کردند. و به طور متوسط، مردم بیش از 4000 فکر شخصی در روز گزارش کردند این افکار زودگذر بودند و به طور متوسط ​​هر کدام بیش از پنج ثانیه طول نکشیدند.

مگی گفت: “افکار دائماً در حال فروپاشی و جریان هستند و بیشتر ما متوجه آن نیستیم.” در یک مطالعه در سال 1996، به نظر می رسید که یک سوم افکار کاملاً از بیرون می آیند. به گفته مگی، تجربه افکاری که باعث ناراحتی ما می شوند، طبیعی است. در مطالعه دیگری که در سال 1987 توسط کلینگر و همکاران انجام شد، مردم 22 درصد از افکار خود را عجیب، غیرقابل قبول یا اشتباه یافتند. به عنوان مثال، می توانید تصور کنید که در حال پختن و بریدن انگشت خود هستید. یا هنگامی که نوزاد خود را به تخت او می‌برید، نوزاد ناگهان از دستان شما به زمین می‌افتد.

در برخی شرایط، سرکوب این افکار ناخواسته منطقی است. به عنوان مثال، در یک امتحان یا مصاحبه، شما نمی خواهید با این تصور که شکست می خورید سردرگم شوید. در یک پرواز، احتمالاً نمی خواهید نگران سقوط هواپیما باشید، و به گفته Magee، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این افکار می توانند از بین بروند.

در یک مطالعه در سال 2022 که در مجله PLOS Computational Biology منتشر شد، تیمی از محققان به 80 داوطلب که برای شرکت در آزمایش دستمزد دریافت کردند، مجموعه ای از اسلایدها را نشان دادند که کلمات مختلفی روی آنها نوشته شده بود. هر نام در پنج اسلاید مختلف تکرار شد. شرکت کنندگان در این مطالعه هنگام مشاهده این اسلایدها، کلمه مرتبط با هر اسم را یادداشت کردند. مثلا کلمه جاده با کلمه ماشین نوشته می شد. محققان به یک گروه گفتند که برای کلمات تکراری پولی به آنها پرداخت نمی شود. تیم دیگر می تواند هر تعداد اسم را که می خواهد تکرار کند. با این روش، محققان سعی کردند آنچه را که وقتی فردی به آهنگی عاشقانه از رادیو گوش می‌دهد و ناامیدانه سعی می‌کند به هر چیزی غیر از سابق خود فکر کند، اتفاق می‌افتد، شبیه‌سازی کنند.

نتایج نشان داد که وقتی شرکت کنندگان هر نام را برای بار دوم دیدند، نسبت به گروه کنترل به زمان بیشتری برای ایجاد ارتباط جدید نیاز داشتند. به عنوان مثال استفاده از کلمه تایر به جای کلمه جاده. یعنی ابتدا همان کلمه ابتدایی به ذهنشان می رسد و سپس کلمه جدیدی را جایگزین آن می کنند. پاسخ‌های آزمودنی‌ها به ویژه برای کلماتی که در ابتدا به عنوان «بسیار مرتبط» برچسب‌گذاری کردند، طولانی شد. البته، شرکت‌کنندگان هر بار که همان اسلاید تکراری را می‌دیدند، سریع‌تر پاسخ می‌دادند، به این معنی که ارتباط آنها بین کلمه نشانه و اولین پاسخشان (فکری که می‌خواستند از آن اجتناب کنند) ضعیف شده بود.

در این رابطه، آیزاک فرادکین، روانشناس و نویسنده ارشد مقاله، گفت: ما شواهدی پیدا نکردیم که افراد بتوانند به طور کامل از افکار ناخواسته اجتناب کنند. او که اکنون عضو مرکز تحقیقات روان‌پزشکی محاسباتی و پیری در کالج دانشگاه ماکس پلانک لندن است، ادامه داد: نتایج نشان می‌دهد که تمرین می‌تواند به افراد کمک کند از یک فکر خاص دوری کنند.

همانطور که مدیکال نیوز تودی گزارش می دهد، همه موافق نیستند که نمایش اسلاید از کلمات تصادفی راه خوبی برای نشان دادن اینکه چگونه مردم افکار دارای بار عاطفی خود را سرکوب می کنند، نیست. مطالعه دیگری نشان می دهد که تفکر اجتنابی می تواند معکوس باشد. مگی در این باره گفت: وقتی فکری را سرکوب می کنیم، پیامی به مغزمان می فرستیم. این تلاش فکر را به عنوان چیزی که باید از آن ترسید شناسایی می کند. مگی ادامه داد: اساساً با تلاش برای کنترل این افکار، آنها را تقویت می کنیم.

تجزیه و تحلیل سال 2020 از 31 مطالعه مختلف در مورد سرکوب افکار انجام شده و در مجله Psychological Science منتشر شده است، نشان می دهد که سرکوب فکر در کوتاه مدت کار می کند. اگرچه شرکت‌کنندگان در سرکوب افکار خود موفق بودند، فکری که از آن اجتناب می‌کردند بیشتر پس از تکمیل کار به ذهن خطور می‌کرد.

فرادکین می گوید: «در نهایت، ممکن است منطقی تر باشد که آگاهانه به افکار ناخواسته نزدیک شویم و منتظر بمانیم تا آنها بگذرند تا از آنها اجتناب کنیم. همانطور که روزانه هزاران فکر در ذهن شما می گذرد. ما فقط می توانیم اجازه دهیم این افکار در ذهن ما باشند، نه اینکه آنها را خیلی محکم نگه داریم و سعی کنیم با آنها مبارزه کنیم.”

انتهای پیام