نخواندن سرود ملی نوعی بی‌تجربگی اجتماعی است/ اعتراض لازمه پویایی جامعه است
مردم در سراسر جهان در حال تماشای ورزش هستند. آنها به دقت رژیم سیاسی و حقوق اساسی هر کشور را نمی دانند. اما نام کشور و جایگاه آن در جغرافیا و تاریخ را خواهند دانست. ما نماینده کامل ایران در جام جهانی هستیم. کاری که ما برخلاف موازین بین المللی بازی های ملی و مسابقات ملی انجام می دهیم ظلم به کشور و سرزمین خودمان است.
دنیای 77 پلاس: در دیدار فینال مسابقات جهانی والیبال نشسته مردان در بوسنی و بازی دوستانه تیم ملی فوتبال با نیکاراگوئه، برخی از بازیکنان ترجیح دادند در هنگام پخش سرود ملی، سرود ملی را نخوانند. برخی رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی اما این موضوع را همدردی با روزهای تلخ اخیر کشور و سود سیاسی از نخواندن سرود ملی توسط ورزشکاران تعبیر کردند. تیم والیبال نیمکت نشین مردان در جشن قهرمانی مقابل بوسنی به پرچم کشورمان تعظیم کرد و یا فوتبالیست هایی بودند که خودشان سرود ملی را به احترام سرود ملی خواندند.
احساس غرور از حضور تیم ملی کشورمان در مجمع جهانی ورزش، شادی و اشک ما ایرانی ها از پیروزی تیم ملی کشورمان مشهود است. منظور هم منتقدان و معترضان به وضع کنونی جامعه و هم معتدلان در این موضوع است. آنها بدون شک از قهرمانی تیم ملی والیبال نشسته خوشحال شدند و قطعا منتظرند تا با قهرمانی تیم ملی کشورمان در بازی های جام جهانی قطر چنین شادی را احساس کنند.
با سید مجید امامی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و استادیار مطالعات فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم درباره عملکرد ورزشکاران و تعارض شادی و سکوت آنها گفت وگو کرده ایم.
موضوع بحث برانگیز در این زمینه این است که آیا ورزشکاران از سوء استفاده رسانه های خارجی از موضوعی مانند خواندن سرود بی اطلاع هستند؟ هر چند قبل از قیام اخیر عده ای هنوز نمی توانستند سرود ملی بخوانند اما اکنون این رفتار با شادی با پرچم مغایرت دارد. اگرچه ورزشکاران اسپانیایی در ورزش ما چنین رفتاری داشتند، اما آن ورزشکاران به دلیل مغایرت موضع سیاسی آنها با دولت، چنین رفتاری از خود نشان دادند.
البته این اتفاقات که گاه در شرایط ناپایدار رسانه ای و فرهنگی کشور رخ می دهد، نافی اهمیت و عظمت حضور تیم ملی ایران در رویدادهای جهانی و جام جهانی نیست. مهم این است که جمهوری اسلامی ایران و قطعا مردم ایران از اقتدار کافی برای حضور در جمع 30 کشور برتر مهم ترین رویداد ورزشی جهان برخوردار بودند. همیشه باید به یاد داشته باشیم که سالها و روزها در آرزوی حضور در این مجالس بودیم. نکته ای که شما مطرح می کنید این است که مرز اعتراض و تحریم در تربیت سیاسی ما به خوبی مشخص نیست و البته سواد رسانه ای، تنبلی و انفعال رسانه ای نیز وجود دارد. گاهی برای رسیدن به چیزی کاملاً مطلوب مثل حق اعتراض، بهای منافع ملی کشور را تحمیل می کنیم. پویایی یک جامعه مستلزم اعتراض به ویژه جوانان است. اما طبیعتاً ما در مورد سیستمی صحبت می کنیم که با اعتراض و تغییرات بهینه می شود و رشد می کند. وقتی از مطالب مثالی استفاده کنیم که دشمن علیه آزادی و ملت ما گاهی ارائه کرده است. اعتراض ناخودآگاه خلط ایده آل و مفید و کنار گذاشتن یا نابودی نظام سیاسی اجتماعی است. ناخواسته در مورد پیراهن ها و پرچم هایی که برای آن می جنگیدیم اشتباه کردیم. بنابراین به نظرم کاری که برخی ورزشکاران انجام دادند نوعی اشتباه و بی تجربگی اجتماعی بود. مطمئناً می توان با صحبت کردن، تعامل، مطالعه و نگاه کردن به نمونه های جهانی آن را از بین برد. مهم این است که امیدواریم روش ها و گفتمان ها را در کشورمان تغییر، اصلاح و بهینه کنیم. اما فصل گفت‌وگو و تحول همان فصلی است که ارکان اصلی سیاسی نظام، ارزش‌های اصلی بنیانگذاران انقلاب اسلامی به‌ویژه آزادی، استقلال و ایمان به اسلام است. آنها به تغییر اعتقاد دارند وجود دارد
اما این واقعیت هم وجود دارد که اقتدار ورزشکاران ما در ورزش مقوله ای جداست، از عرق گرفته تا عناصر ملی و ظاهر.
من می خواهم بگویم حضور یک تیم به عنوان تیم ملی. مخفف پرچم تیم و سرود ملی تیم است. اصولاً به عنوان یک حزب ملی، هیچ کارگر وظیفه‌شناسی در مورد سرود و پرچم خود نقصی نخواهد داشت و ضعف و نابودی یک حزب از همان جایی شروع می‌شود که هویت آن حزب یعنی ملیت آن حزب از بین می‌رود. .
دحتما این پیشنهاد و گفته شما درست است. اما سوال اینجاست؛ آیا ورزشکاران ما این را می دانند؟ از طرفی مثلا من به عنوان یک ایرانی این نگرانی را هم دارم که برخی بازیکنان تیم ملی فوتبال در بازی های جام جهانی; تمام تلاش خود را برای پیروزی در میدان نگذارید زیرا از وضعیت جامعه ناراحت هستید.
اولین؛ مردم از نمایندگان خود توقع زیادی دارند و اگر در زمین شاهد کمبودهایی از نمایندگان خود باشید قطعا ناامید خواهند شد. طبیعتا سرود و تشویق تیم ملی نماد روحیه جنگندگی و عزم آنها برای پیروزی است. به عبارت دیگر؛ تصویر جهانی یک تیم ملی به کشورها و مناطقی است که ما نمایندگی می کنیم. مردم در سراسر جهان در حال تماشای ورزش هستند. آنها به دقت رژیم سیاسی و حقوق اساسی هر کشور را نمی دانند. اما نام کشور و جایگاه آن در جغرافیا و تاریخ را خواهند دانست. ما نماینده کامل ایران در جام جهانی، تاریخ و جغرافیای ایران هستیم. کاری که ما برخلاف موازین بین المللی بازی های ملی و مسابقات ملی انجام می دهیم ظلم به کشور و سرزمین خودمان است.
آیا برای این بحث با ورزشکاران در شورای عالی انقلاب راه حلی وجود دارد؟
وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون فوتبال تمام تلاش خود را می کنند تا شاخص های فنی تیم را تقویت کنند. برای پاسخگویی و روشنگری هر سوالی اقداماتی از سوی اعضای تیم ملی انجام خواهد شد که مایه مباهات من و همه هموطنانم است. شرایط حاکم بر فضای مجازی شرایطی است که منجر به نوعی تروریسم رباتیک، شورش های اقلیت ها و هجوم ربات ها می شود که فضا را کاملا سیاه می کند و محیط های طراحی یک طرفه و مارپیچ های سکوت را به وجود می آورد. بر اساس آخرین نظرسنجی؛ جامعه ایران با وجود ابهام و مشکلات و محرومیت؛ او به حفظ امنیت و آزادی کشور و حرکت سریع به سمت اصلاحات و بهبود معیشت آن معتقد است. همچنین جامعه ایران اساسا با هر حرکتی که امنیت و معیشت آن را خدشه دار کند مخالف است. در یک سال گذشته اقدامات مهمی برای رفع موانع رفاه مردم انجام داده ایم و به نظر می رسد با نوعی مدیریت جهادی در ماه های آینده آرامش اقتصادی در کشور برقرار شود. همانطور که در اواخر تابستان به سمت صلح اقتصادی پیش رفتیم. بزرگترین اثر آشوب ها بازگشت تورم ارز بود. همه می دانند که تورم ارز ویروس کشنده اقتصاد ملی ماست. یقینا حرکت در جهت اصلاح و بهبود نظام فرهنگی- اجتماعی و سیاسی با آرامش محقق خواهد شد.
انتهای پیام