سیاسیترین بازی – دنیای 77
هرگاه ایالات متحده و ایران، دو رقیب ژئوپلیتیکی که از آوریل 1980 روابط رسمی دیپلماتیک خود را قطع کرده اند، در یک رویداد ورزشی بین المللی با هم ملاقات می کنند، شاهد چیزی فراتر از یک «رویداد ورزشی عادی» هستیم. طبق قوانین، بازی گروه B جام جهانی بین دو کشور که 29 نوامبر در دوحه برگزار می شود از این قاعده مستثنی نیست.
به گزارش دنیای 77 وطن او در پی مقاله‌ای از شان گرگوری در تایم نوشت: «در سه ماه گذشته ایران درگیر اعتراضات گسترده‌ای بوده است که تأثیرات عمیقی بر فوتبال این کشور و بازیکنان آن گذاشته است. در واقع از اولین بازی ایران و ایران انگلیس، تیم ملی ایران را دیده ایم و حتی شاهد موج عظیمی از اخبار سیاسی پیرامون کارلوس کی روش سرمربی او بوده ایم.
این دومین دیدار ایران و آمریکا در جام جهانی است. اولین بازی جام جهانی فرانسه در سال 1998 در شرایط کاملا متفاوتی برگزار شد. بحران گروگان گیری سال های 1979-1980 که در آن دانشجویان ایرانی بیش از 50 دیپلمات و شهروند آمریکایی را به مدت 444 روز گروگان گرفتند، به خاطره ای تبدیل شده است، اما همچنان بر روابط دو کشور سایه افکنده است. ایالات متحده ریشه های تاریخی قوی در مخالفت با کودتای محمد مصدق در سال 1953 تحت حمایت سیا دارد و در سال های بعد، حمایتش از حمله صدام حسین به ایران در سال 1980 – جنگی که هشت سال به طول انجامید و حداقل 500000 جان خود را از دست داد. مرده.
در سال 1998، تیم آمریکا تمام تلاش خود را برای به حداقل رساندن رقابت سیاسی با ایران انجام داد و استراتژی تمرکز بر بازی را در پیش گرفت. ایران سپس با شکست 2-1 آمریکا در لیون از مسابقات خارج شد. این شکست برای فوتبال آمریکا که از زمان میزبانی موفقیت آمیز جام جهانی 1994 در حال افزایش بود، تلخ بود. استیو سمپسون، سرمربی تیم ملی آمریکا در سال 1998، در حال حاضر متخصص یک شبکه اسپانیایی زبان است. او می گوید که در 24 سال گذشته زمان زیادی را صرف تجزیه و تحلیل بازی کرده است و می افزاید: “فیفا، فدراسیون فوتبال ایالات متحده و کمیته برگزاری جام جهانی در فرانسه از ما خواستند که در مورد فوتبال صحبت کنیم، نه سیاست. من با آنها همراهی کردم. “من معتقد بودم که وظیفه یک مربی این است که از هر ابزاری که در اختیار دارد برای آماده کردن تیمش استفاده کند و کمتر به چیزهای دیگر توجه کند.”
سامپسون خاطرنشان کرد که در آن زمان او یک مربی جوان (41 ساله) بود، اما با گذشت زمان مشخص شد که فوتبال و سیاست عملاً جدایی ناپذیر هستند. دیدار ایران و آمریکا – چه بخواهیم و چه نخواهیم – بستگی زیادی به مسائل خارج از مستطیل سبز دارد. هیچ حزبی بدون تاریخ، سیاست، جامعه و حتی سنت خودش نمی تواند وارد میدان شود. جدای از تفاوت های تاکتیکی، هیجان در روزهای ابتدایی بازی بالا گرفت. یک هفته مانده به شروع بازی ها – 21 ژوئن 1998 – تلویزیون فرانسه یک فیلم آمریکایی به نام «بدون دخترم همیشه» پخش کرد که شرایط سخت زندگی در ایران را به تصویر می کشد. «بدون دخترم، همیشه» فیلمی بر اساس کتابی به همین نام به نویسندگی بتی محمود (همسر بزرگ محمود) و کارگردانی برایان گیلبرت محصول 1991 آمریکا (1370). در این فیلم فرهنگ و زندگی روزمره ایرانیان به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. مثلاً سبک زندگی و غذای ایرانیان در محیطی عقب مانده به تصویر کشیده شده است. کله پاچه نماد عقب ماندگی و بدوی ایرانیان است. از سبک زندگی ایرانی ها هم انتقادی نشده که چرا به جای دستمال توالت از آب برای شست و شوی دستشویی استفاده می کنند!
با نزدیک شدن به زمان بازی، حساسیت ها بیشتر شد. از دست دادن و عکس گرفتن گرفته تا تعویض پیراهن، سوالات و شبهاتی وجود داشت. به گفته سامپسون، هنگام راه اندازی بازی، امنیت “10 برابر” افزایش می یابد. یک مقام فیفا گفت 150 افسر پلیس مسلح تنها در محوطه ورزشگاه حضور داشتند که در تاریخ جام جهانی بی سابقه است. یکی از دلایل افزایش چشمگیر نیروی انتظامی، حضور و ترس از ایجاد اختلال توسط اعضای گروه مجاهدین خلق است. [منافقین] در ورزشگاه بود.
این محیط روی بازیکنان هم تاثیر گذاشت. کاپیتان و مدافع محمد خاکپور گفت: بسیاری از خانواده های قربانیان جنگ ایران و عراق در سال های 1988-1988 با بازیکنان تماس گرفتند و از آنها درخواست کردند که تیم آمریکایی را شکست دهند. مهاجم خداداد عزیزی نیز گفت: بسیاری از خانواده های شهدا از ما انتظار پیروزی داشتند…
پس از سوت پایان بازی و شکست تیم آمریکا، بازیکنان این تیم نتوانستند ناراحتی خود را پنهان کنند. سامپسون و چند بازیکن روی زمین نشسته بودند و گریه می کردند. نیویورک تایمز پس از پیروزی ایران نوشت: در تهران هزاران نفر به خیابان ها ریختند و رقصیدند و تشویق کردند. مقامات ارشد ایران علنا خوشحالی خود را اعلام کردند و پیام های تبریک مفصلی برای تیم ملی فوتبال نوشتند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پیام خود نوشتند: همین مبارزه بی‌نظیر بود که در انقلاب، در سال‌های دفاع مقدس و در همه درگیری‌های ملت ایران با شیطان بزرگ، پیروزی و سربلندی را نصیب ملت ما کرد. ، تیم فعلی آمریکا حرفه ای تر است و تیم آن سال است، بسیار با تجربه تر و بسیار قوی تر. بنابراین باید انتظار رقابتی سخت اما جالب را داشت. زیرا رقابت بسیار کمی با این سطح از حساسیت وجود دارد.”
انتهای پیام