اول خدا، دوم عابدزاده، سوم یک آدم روانی!/ پروین گفت پول را پس بده، از پرسپولیس رفتم

در دهه ۶۰ که واقعیت پررنگ و لعاب‌تر از همیشه بود، او یکی از فانتزی‌ها بود؛ یکی از فانتزی‌ترین‌ها؛ تافته‌ای جدابافته از واقعیت آن روزهای فوتبال ایران. یکی از همان‌ها که دوست داشتیم زمان و دوران فوتبالش بیشتر و حتی تا امروز کش بیاید تا او را کنار ستاره‌نماهای امروزی ببینیم و به کشاکش بی‌انتهای مقایسه آنها و اینها در ذهنمان پایان بدهیم. مجید نامجومطلق ستاره بود؛ گرچه زمان و زمانه نگذاشت چندان و چنان که باید بدرخشد ولی درخشش در ذهن فوتبال‌دوستان ابدی است.