نسل سوخته و قرن پانزدهم

قربانیان جنگ، مانند مردم سوریه، یمن و افغانستان، نسلی سوخته به حساب می آیند، برای مرگ، رنج، بی خانمانی، مهاجرت و ویرانی تمام زیرساخت های کشورشان که ساخته اند. جبران آن برای چند دهه آینده غیرممکن خواهد بود و این برای همه صادق است. ایدئولوژی و موجودیت آنها را به آتش کشید. جوانان دوران جنگ، عصر بیکاری، تبعیض، گرانی، بی هویتی و ناتوانی در ازدواج، تشکیل خانواده و ساختن آینده ای متوسط، در حالی که شاهد ظهور نوچه ها، نخبگان و اختلاس کنندگان و دزدان بیت المال هستند. آنها همچنین خود را نسل سوخته و همچنین نسل حاصل می نامند هزاران طلاق آسیب دیده که آینده‌شان تباه شده و حمایت خانواده‌های خود را از دست داده‌اند، همچنین نسل‌هایی که در فقر و ظلم خشونت‌آمیز، شکنجه، زندان‌های دیکتاتورها و غارت‌های غارتگران بومی از دست رفته‌اند. .

قرآن کریم در مورد ظالم و مستکبر می فرماید: «هنگامی که به قدرت و حکومت می رسد، زمین را آلوده و محصول و نسل را از بین می برد و خداوند فساد را دوست ندارد، النسل و الله لا یحب. مفسده بقره/205) کلمه تولی را به دو صورت می توان تفسیر کرد: یکی به معنای رسیدن به قدرت و حکومت و دیگری به معنای توسل، آن وقت است که به حق و هدایت خداوند متوسل می شود.فتنه و فساد. از بین می رود و هم محیط زیست و هم کشاورزی را نابود می کند و هم نسل را نابود می کند، بلکه در آیه قبل فرمود: اگر صالحان حکومت را به دست گیرند، نماز را برپا می دارند و زکات می دهند و امر می کنند. امر به معروف و نهی از منکر و در نتیجه رابطه خود را با خدا و مستضعفین جامعه حفظ می کنند، اما اگر فرد ناشایست به قدرت برسد و مردم را تحت کنترل خود درآورد، همه چیز ناشی از امیال درونی و جهل و طوفان بیرونی است. فشار تاریخ در جامعه گواه این است که مسلمانان به نام و تظاهر به اسلام بر مردم آشکار می شوند. طمع و نسل را حکومت کرد و نابود کرد. نی هایی که با قوانین نادرست، تهاجمات فرهنگی، تبلیغات و مواد مخدر، اقتصاد و نسل های جدید را نابود می کند، مصداق این آیه و مفسد زمین است. نابودی «کوره» یعنی نابودی کشاورزی و نابودی «نسل» به معنای تحریف و نابودی نسل هاست.

نتیجه افراط گرایی و استکبار با پشتوانه دلارهای نفتی در این قرن کاری جز پشت سر گذاشتن نسل سوخته نداشته است؟ بمب‌گذاری‌هایی که خواب کودکان را بر هم می‌زند و در مقابل چشمان میلیاردها نفر در سراسر جهان، در حلب یا کابل یا یمن یا عراق اتفاق می‌افتد، قتل‌عام‌ها، گورهای دسته‌جمعی، کشتارهای ناشناس و تجاوزاتی که ده‌ها سال است ادامه دارد. کشور تا القاعده و طالبان و تا الان. بذر افراط‌گرایی می‌تواند در هر کشوری رشد کند، انتقام از آلمان و فرانسه برای خودکشی، یا تجمع نمازگزاران در نیوزیلند، یا عزاداران غرق شده در خون یا ده‌ها هزار نفر در مساجد در کابل، کویته و پیشاور. مردم یمن یا بمب گذاران انتحاری بغداد، نه توسط یک ارتش بزرگ، بلکه توسط ایده های رادیکالی که می تواند به طور خود به خود در هر نقطه از جهان رخ دهد، تکه تکه می شوند. از حلب تا کابل تا هلمند تا سوریه، از هرات تا بدخشان و از بامیان تا بلخ، در طول سالیان متمادی، در جریان هیاهوی افراط گرایی، جنایات و مصائبی رخ داد که هیچ دوربینی نتوانست آن را ثبت کند و گورها در گمنامی تاریخ مدفون شد.

هیلتر، صدام و ملا عمر در مقابل چشمان مردم کشته شدند، نه در یک روز، و اکنون به قول انیشتین: جهان را نه چند جنایتکار، بلکه توسط اکثریت ساکتی که هیچ کاری برای جلوگیری از جنایت انجام نمی دهند، ویران می کنند. چه اشک هایی که مقامات سازمان ملل به سفرای حقوق بشر نریخته اند، بر سر دو رویاپرداز مسالمت آمیز که سفیدی را با نیرنگ هتک حرمت کردند و اکنون در حاشیه نشسته اند و اندوهگین هستند و در جنایت ایفای نقش می کنند. قرن پانزدهم نیز مانند قرن های گذشته درگیر این عوامل خواهد بود و نسل ها در اثر سبعیت این نسل خواهند سوخت. نابودی نسل ها نتیجه استبداد نسلی است، چه داخلی و چه خارجی، فرقی نمی کند. کسانی که عامل این تخریب هستند باید در برابر افکار عمومی و به وجدان خود پاسخگو باشند. روزی که این نسل قیام کند یا دست انتقام الهی از آستین موعود بیرون بیاید، همه چیز آنها را می سوزاند.

6565