سوگواره ای برای امام؛ وصایت علی(ع)

سه قسمت قبلی ، داز جراحت، بهبودی و شهادت علی (ع) صحبت شد در زیر برخی از مطالب وصیت نامه وی ارائه می شود.

آ. وصیت نامه آرزو و دغدغه ای است که انسان برای جانشین خود ابراز می کند و دیگر از آن چیزی نمی برد و از دست نمی دهد و به قول امام روزی که جای من خالی شود و دیگری روی آن بنشیند ، راز من در من است. چه کسی را از دست داده اید. می توانید بدانید که (مشاوره CF 149) ، بنابراین اساسی ترین یا مهمترین مسائل ذهنی انسان را می توان در پرتو آن شناخت.

ب وی پس از بازگشت از صفین و پیگیری موارد ناخوشایند ، قبل از خطاب به امام و سایر کشور ، حضرت امام حسن (ع) را خطاب قرار داد که در نامه های طولانی نهج البلاغه است و حاوی نکات و توصیه های اساسی و ارزشمندی است. 31. پس از آن جراحت ، وی اراده کوتاهی دارد (خطبه 149) که براساس آن می توان ارزشهای انسانی یا نیازهای انسانی را از دیدگاه آن حضرت خواند:

د اعتقاد به خدا ، عمل به سنت نبوی ، و اعتقاد به آخرت و مرگ انسان ، که اساس دین آسمانی و اساس تعامل انسان است ، این است.

. پیوند اجتماعی و ادغام (خطبه 149) ، پرهیز از ستیزه جویی و ناسازگاری و از همه مهمتر ، کمک به دیگران و تمرین دوستی و تحمل در روابط و جلوگیری از سو susp ظن و تحقیر دیگران. در جایی که تحمل بزرگ تلقی شود ، به جای تحمل زیاد قرار می گیرد (شهیدی ، ترجمه نهج البلاغه ، ص 305).

د تلاش ها برای تحکیم زندگی و تسهیل کارها برای مردم ، تا آنجا که ممکن است (همان ، ص 145) بر دو نکته بسیار مهم تأکید می کند:

اول: حفظ استقلال و عزت انسان با اجتناب از وابستگی به دیگران / قدرت ؛ از هیچ چیز دیگری نباید پرسید!

دوم: توجیه نکردن هدف اتفاقاً. دستیابی به ثروتی که هرگز با شر یا ثروت حاصل از کار سخت حاصل نمی شود هرگز ارزشمند نیست (همان ، ص 304).

4) سعی کنید رابطه را با برادر و دوست تقویت کنید و از نرمش با دشمن استفاده کنید ، زیرا بخشش بهتر از انتقام و پیروزی است (همان ، ص 306).

5 ثبات شخصیت و شرایطی که در آن وجود دارد تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

پ. آنچه از مجموعه وصیت نامه امام بدست می آید ، ارزش انسان و کرامت اوست که نباید توسط خود وی یا شخص دیگری آسیب ببیند ، زیرا نباید با وی به گونه ای رفتار شود که نشان دهنده بی توجهی به کرامت باشد و این ارزش اوست. همانطور که در عهد اصلی موضوع ذکر شده است – قانون طلایی اخلاق: “پسرم! خود را بین خود و دیگران قرار دهید ، بنابراین آنچه را که برای خود دوست دارید برای دیگران انتخاب کنید و آنچه بد است برای خود انجام دهید و ظلم نکنید ، زیرا دوست ندارید تحت ظلم قرار گیرید و همانطور که خوب کار می کنید نیکی می کنید می خواهید درمان کنید و .. (نامه 31)

زندگی بشر تنها وقتی معنا پیدا می کند که از نظر دینی – در رعایت اصول هر ارزشی – بالاترین مسیر تعالی و اخلاق را طی کند ، بنابراین امام در عمر و اراده خود به آن دست یافت.

* عضو هیئت علمی م Instituteسسه علوم و فرهنگ اسلامی ، بهار 1400. a.vasei@isca.ac.ir