«جمهوری افغانستان» بیشتر به شوخی شبیه بود

به گزارش دنیای 77 ، عباس عبدی ، روزنامه نگار ، در یادداشت روزنامه ظاهر شد اعتماد به نفس وی نوشت: «حوادث افغانستان همه ناظران را غافلگیر کرد. چگونه اولین قدرت جهان می تواند حضور نظامی و سیاسی مستقیم خود را در یک کشور توسعه نیافته به مدت بیست سال حفظ کرده و تمام قدرت خود را برای تشکیل دولت تثبیت کند و نزدیک به 8000 نفر را از دست داده و بیش از 2 هزار و 2000 میلیارد دلار هزینه کند؟ آیا حتی در صورت یک درگیری مهم ، ارتجاعی ترین جریان ها ، آیا کل دولت و ارتش خالی آن شکست خواهند خورد و به سرعت به دولت واگذار می شوند و آیا رئیس جمهور فرار را انتخاب می کند؟

ریشه بحران افغانستان مداخله خارجی است. در ابتدا ، اتحاد جماهیر شوروی می خواست یک جامعه سوسیالیستی و کمونیستی در روستاهای افغانستان ایجاد کند ، اما نتیجه آن چه بود؟ ارتجاعی ترین گروه سیاسی و فکری در منطقه طالبان است. گروهی که به معنای واقعی کلمه واکنشی تر و خشن تر از سلفی های خاورمیانه است. کودتای شوروی هزینه های سنگینی را بر این ابرقدرت تحمیل کرد. بدون پیشرفت مردم افغانستان. این امر افغانستان را بیش از دو دهه درگیر جنگ داخلی کرد. در طول جنگ ، نهادهای سیاسی افغانستان مورد حمله قرار گرفت و کشور عقب نشینی کرد. اتحاد جماهیر شوروی نیز سقوط کرد. افغانستان به میدان بازی قدرت های جهانی تبدیل شد. ایالات متحده ، بریتانیا و غرب از بدترین احزاب برای سرنگونی دولت کمونیستی ، که بعدها به طالبان معروف شد ، حمایت کردند. با از بین رفتن زیرساخت های سیاسی و هجوم پول های کثیف خارجی و تجارت مواد مخدر برای تأمین مالی گروه های ضد کمونیستی ، اتحاد سیاسی در افغانستان غیرممکن شده است. کافی است بگویم که این احزاب بیش از دولت کمونیست یکدیگر را کشته اند. در این محیط بود که طالبان به عنوان جریان حامی وارد عربستان سعودی ، امارات متحده عربی و پاکستان شدند و افغانستان را فتح کردند ، اما جهان آنها را به رسمیت نشناخت. در حضور یک دولت ارتجاعی ، افغانستان به پناهگاه گروه های تروریستی تبدیل شد. 11 سپتامبر نتیجه ساخت چنین خانه ای در گوشه ای از جهان بود. ایالات متحده آمد و طالبان را در مدت کوتاهی نابود کرد ، اما نتوانست به عنوان یک ملت ایده ای را شکل دهد. یک حکومت قبیله ای فاسد نمی تواند قدرت داشته باشد. تا زمانی که آنها آمریکایی بودند ، مشکلات متوقف نشد ، اما پس از رفتن آنها ، این بادکنک خالی ترکید. افغانستان بار دیگر در حال ورود به دوره دیگری از بحران است که باید در روزهای آینده به آن رسیدگی بیشتری شود. “

انتهای پیام