بانوی ۷۶ ساله تهرانی، ورزشکار بین‌المللی
عشق او به ورزش خانم عقیلی را در آستانه تولد هفتمین سالگردش به میدان ورزش آورد. زن مسنی که در دو دهه آخر زندگی خود بدون هیچ مانعی در موفقیت خود مدال های زیادی را در مسابقات مختلف کسب کرده و چنان مهارتی را از خود نشان داده که دو بار برای مسابقات کشورمان به مسابقات بین المللی اعزام شده است.
به گزارش دنیای 77 ، مجله “خراسان” در ادامه نوشت: امروز از این پیرمرد شجاع خواستیم تا رازهای زندگی ، موفقیت و موفقیت ورزشی وی را فاش کند.
17 سال دویدن حرفه ای
خانم عقیلی در سال 1324 متولد شد و دارای شش فرزند و ده نوه است. از آن روز به بعد ، او گفت که تصمیم دارد به طور جدی و حرفه ای ورزش کند: “من 17 سال است که به طور حرفه ای ورزش می کنم و کوهنوردی و دوچرخه سواری می کنم. روزی دو ساعت می دوم و یک ساعت را به دوچرخه سواری اختصاص می دهم. اولین مسابقه رسمی. 1 16 سال پیش من در زمین زمین ورزشگاه تختی تهران حضور داشتم و در 12 دور مقام اول را کسب کردم. البته برای چندین سال در مسابقات استان تهران و در اولین ملی پوش خود مقام اول را کسب کردم من 16 سال پیش موفق به کسب مدال طلا شدم. “در سال 2019 ، چهارم مسابقات سرعت 400 متر بین المللی چین و پنجم در مالزی پنجم شدم ، پنج سال بزرگتر از همه رقبایم.
الگوی خود باشید و به دیگران القا کنید
جالب است بدانید که خانم عقیلی تا دو سال پیش توانایی دوچرخه سواری نداشت و ناگهان تصمیم گرفت دوچرخه سواری کند. وی گفت: “من برای بچه ها و نوه هایم دوچرخه خریدم و به آنها در رانندگی کمک کردم.” یک روز گفتم چرا خودت دوچرخه سواری نمی کنی؟ سرانجام من دوچرخه سواری را آموختم و اکنون دیگر سالمندان را نیز آموزش داده ام. “همکاران من الگوی خود هستند و مدام می گویند که ما از شما الهام گرفته ایم.”
وی در مورد تأثیر کرونا در تمرین روزمره خود گفت: “من از اوایل ناامیدی از خانه خارج نشدم.” بعد کرونا را دیدم که یک یا دو روز نیست. بنابراین من به تمرین ادامه دادم ، اما هر روز از دو ماسک استفاده می کنم. وی افزود: باید بگویم نزدیكان و خانواده ام از حساسیت من نسبت به برنامه های ورزشی خود آگاه هستند ، این بدان معناست كه اگر به تیم یا تیمی دعوت شوم كه در ورزش من دخالت می كند ، ورزش را انتخاب می كنم. “
تمام وقت بدون بهانه!
خانم عقیلی خطاب به پیر و جوان نتیجه گیری می کند: “من به جوانان توصیه می کنم که سرانجام ساعت ده شب به رختخواب بروند و ساعت پنج صبح بیدار شوند تا در طول روز فعالیت بیشتری داشته باشند ، در غیر این صورت آنها مغز کار نمی کند. من خودم ساعت ده شب و صبح می خوابم. “من ساعت 4 بیدار می شوم. من همچنین به همکارانم توصیه کردم که ورزش را جدی بگیرند و از دویدن غافل نشوند. به نظر من ، پیاده روی طبیعی بی فایده است. من همچنین معتقدم که ورزش بهتر از دارو است ، چه برای بدن آنها مفید باشد یا نه. علاوه بر این ، آنها حتی بعد از تمرین احساس پیری نمی کنند. خودم خیلی مطالب را خوانده ام اما ناامید نیستم من مرتباً به سالمندان اصرار می کنم که یک سال گذشته است و ما دائماً سردرد می کنیم. “زیاد آب ننوشید.”
انتهای پیام