یک توصیه به آقای رئیسی

رژیم احمدی نژاد ایران را در آستانه تهاجم خارجی قرار داده است. فصل هفتم گواهی سازمان ملل قدرت شورای امنیت سازمان ملل متحد وبرای حفظ صلح، این شورا به شورا اجازه می‌دهد تا هرگونه تهدید علیه صلح، نقض صلح یا اقدام تجاوزکارانه را شناسایی کند و اقدامات نظامی و غیرنظامی را برای برقراری صلح و امنیت بین‌المللی اتخاذ کند. به نظر می رسد این گروه افراطی خلاصه مناسبی از 6 قطعنامه تحریمی شورای امنیت علیه ایران در فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد ندارد. این نگاه در سال 1392 باعث تشویش شدید مردمی شد که حتی تمایلی به شرکت در انتخابات نداشتند و به تدریج حتی پس از برکناری آیت الله هاشمی رفسنجانی این نگرانی باعث شد تا حسن روحانی را انتخاب کنند. این چرخش از روز سه شنبه 10 اردیبهشت 1391 با رد صلاحیت هاشمی آغاز شد. مردم برای رهایی از پوپولیسم رادیکال احمدی نژادی و نگرانی از جنگ های آینده در حالی که همه نیروهای سیاسی از بی کفایتی آیت الله هاشمی رفسنجانی شوکه شده اند، مردم از صبح چهارشنبه انقلاب خود را آغاز کردند. نقطه عطف تاریخی شکل گرفت. به گونه ای که حسن روحانی تنها یک روز فرصت داشت تا به تبلیغ و معرفی و همراهی احزاب با خود بپردازد. ناکامی جلیلی و همراهان در رای دادن و انتخاب گزینه مورد نظر از میان نامزدها، هدف انتخابات شد و معجزه اعتدال و اعتدال در کشور رقم خورد. حسن روحانی با شعار اعتدال پیروز شد.

اما پر واضح بود که روحانی با همه تلاش‌هایش تنها با توسل به قوه مجریه نمی‌تواند بن‌بست نظام هوادار و دشمن نهادی را در کشور پیش ببرد. اگرچه دولت در دوره اول ریاست جمهوری خود قصد امضای برجام را داشت، اما کاهش تورم به زیر 10 درصد و کاهش تورم به 12 درصد از دستاوردهای بزرگ او برای زندگی مردم و کشور بود. اما این وحدت در دوره دوم ریاست جمهوری وی از بین رفت. نهادهای بنیان‌گذار نظام حامی و پیرو و تحت آن، تسخیر نهادهای بی‌شماری که ساختار اقتصادی مندرج در قانون اساسی را برهم زد و تبدیل به جریانی برای مصرف واقعی کشور شد، ایران را وارد دوران تاریخی شخصیت-سازمانی دولت کرد. روابط است در انتخابات 1400 یکنواختی دولت و حذف همه رقبای قابل قبول و اشتباهات جدی رادیکال ها، اعتدال گرایان اصلاح طلب و سایر نیروهای سیاسی منجر به خروج اکثریت مردم از انتخابات شد. انتخابات 1400 تمایل مردم برای دستیابی به موازنه قوا و “تعادل” نهادی را آشکار کرد. طرفداران تئوری دولت یک دست و مشروعیت دولت برای کناره گیری از انتخابات انکار می شوند. زیرا در واقع شعارهای آقای رئیسی به دلیل ادامه تحریم ها و حل نشدن برجام از نظر سیاست خارجی جنبه عملی به خود نگرفته است. خورشید در بخت خود در حال غروب و غروب است، همراه با سیاست اتحاد/نقد، که فضای تنفسی بسیار مورد نیاز برای منتقدان تلقی می شود.

نکته مهمی که رئیس جمهور محترم باید بدانند این است که اگر قرار است آینده ایران را نهادهای یکی از شهرهای راهبردی مانند تهران، مشهد یا قم تعیین کنند، در صورت عدم تعادل و تعادل، سرنوشت آن رقم خواهد خورد. این کشور ممکن است با یک فاجعه شدید روبرو شود. به عبارت دیگر، نکته اصلی این است که اعتراضات جنبش آنلاین نیازمند راهکارهایی برای اعمال اصلاحات آینده است. اگر به دلیل جاذبه جدید قدرت و نفوذ سیاسی به چنین ساختارها و مناسباتی توجه نشود، دستیابی یا حفظ آنها در آینده به منشا درگیری و خشونت تبدیل خواهد شد. از این رو بی توجهی طولانی مدت به حل مشکل می تواند پیامدهای متفاوتی برای کشور داشته باشد. کشور در دوره انتقالی خود به صلح نیاز دارد. بنابراین، حفظ درجه معینی از تعادل در جهت تحقق مطالبات اجتماعی به عنوان امری راهبردی بدون توجه به راه حل نظام مستقر حامی-پیرو غیرممکن است. نظام حامی-پیرو مورد اشاره در گفتمان مبتنی بر مطلق‌گرایی، تمرکز صرف بر ارزش‌های بدون جبران عینی، بدبینی نسبت به بحث انتقادی، تمایل به حداکثر کردن تضاد بین جنبش‌ها و نیروی انتظامی و دوری از نهادهای اصلاح‌طلب و تمرکز بر قدرت حل است. . تفاوت در نهادهای مدرن نهفته است. از نظر کنش سیاسی، نظام فوق الذکر، ضعف نهادها، ضعف جایگاه قانون، تشکیل شبکه گسترده ای از نیروهای پنهان به ویژه در تهران، مشهد و قم در برابر شدت جناح بندی و درگیری سیاسی. حزب و در نهایت اخلال در توسعه و سیاست خارجی فعال. برای ایجاد رقابت جدی با محور قدرت جهانی به جای دشمنی و درگیری تقویت می شود. ادامه این وضعیت به معنای محاصره کامل است و راه حل، انتخابات 2012 است. عدم ارائه راه حل به معنای تشویق «دیگران» به اتخاذ راه های خارج از سیستم است. نیروهای خارجی در انتظار هستند. بنابراین، در صورت تداوم این وضعیت، عرصه‌های داخلی داخلی مانند اعتراضات آنلاین، بدون تأثیرگذاری بر ایجاد نیروهای جدید معتدل و اصلاح‌طلب، ممکن است آینده‌ای منزوی را برای دشمنان ایران متصور شود. لذا هماهنگی با ساختارهای اساسی و حیاتی با ایجاد حسن نیت ملی و حساس سازی محیط کشور برای عبور از بحران با اتخاذ رویکردی معتدل اولین وظیفه و اولویت رئیس جمهور است. موجی از مردم مانند سال 1392 به سمت مسیر حرکت می کنند. پیشبرد راه حل های میانی داخلی مورد قبول افکار عمومی.

* روزنامه نگار

216