کاش حکم را در کشوی جادویی نگه می‌داشتید

رای محمدحسین کنعانی زادگان دور از انتظار بود. این نظرسنجی را بخوانید: یک میلیارد ریال جریمه و محرومیت از دو بازی ملی فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی. به محض دیدن این جمله چند سوال به ذهنم خطور کرد.
اولاً اگر کنعانیان جنایتی مرتکب شوند که به اتوبوس و ماجراجویی غیراخلاقی ختم شود، اصلاً رأی نیست. یعنی اگر بخواهد به حرمت و اخلاق و منافع ملی لطمه بزند به هیچ وجه نمی توان آن را مجازات مناسب نامید.
محرومیت از دو بازی رسمی چه فایده ای دارد؟ سوال بعدی این است که اگر کنعانیان مرتکب جرم نشدند چرا او را محروم و البته جریمه کردید؟
آقای کمیته اخلاق. همه می دانیم که محمدحسین یکی از بهترین های تیم ملی است، تمام تلاش خود را کرده و می تواند یکی از گزینه های ماندن در تیم ملی باشد، اما بدون تعریف و تمجید می توانم چیزی بپرسم؟ با این جمله با کی شوخی میکنی؟ قرار بود به کسی دست بزنی؟ قضاوتی که شما کردید اخلاقی نیست و نمی توان آن را در ترازوی عدالت سنجید.
اینقدر خوب بود که حکم ندادی و به قول پوپولیست ها زیر میز خزیدی و همه چیز را انکار کردی. به این ترتیب همانطور که حیثیت تیم ملی حفظ شد، کمیته اخلاق و خود کنعانیان هم حفظ شد.
ما نمی گوییم این فوتبالیست را نابود کنید، اما آقایان کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال; آیا پرونده های قبلی بسیاری از فوتبالیست ها را در حین صدور این حکم مرور کرده اید؟ ناگهان یاد مهدی رحمتی افتادم و عکسی از زنی که در خارج از کشور منتشر شده بود! سیلی به پیشانی ام زدم و گفتم: چرا در آن زمان سید را محروم کردند؟ برگشتم و به مرحوم میناوند و مجاهد خزیروی و خیلی های دیگر که فوتبالشان از بین رفته بود رسیدم. نمی‌خواهیم کسی را با یک حکم عجیب نابود کنیم، اما اگر این حکم را نمی‌دادم…

251 251