عمومی

چرا ترافیک؟ – دنیای 77



چرا ترافیک؟ - دنیای 77

در مورد کرونا ، خسارت وارده به زیردستان صدماتی است که وی به دیگران وارد می کند. او باید مسئول انتقال ویروس به دیگران باشد. برخی از ما هنوز آموخته ایم که چگونه برای جامعه و دیگران حساب کنیم. ریشه این عدم مسئولیت را باید در سیستم آموزش کشور جستجو کرد

به گزارش دنیای 77 ، عباس عبدی ، روزنامه نگار ، در این مقاله است شهروند وی نوشت: ‘تصاویری که در چند روز گذشته از سطح شهر تهران پخش شده است و ترافیک آن ناظران را شگفت زده کرده است ، به خصوص وقتی آنها را با تصاویر 13 بهمن مقایسه کنیم ، از آنچه که اتفاق افتاده تعجب می کنیم. از نظر تراکم ماشین و مردم در خیابان ، یکی دو روز این شهر را نگاه می کرد؟ به هر حال ، در همان روز ، تصاویری از شلوغ ترین شهر جهان ، نیویورک ، که در جنوب شرقی بود پخش شد! چگونه می توان این رفتارها و تفاوتها را اندازه گرفت و آیا راه حلی دارند؟

در اینجا دو نکته در مورد مسئولان و دو مورد در مورد مردم و جامعه وجود دارد. مشکل اول عدم شفافیت است. فقط سه روز در نیویورک به علت تاج کشته شد. ترامپ همچنین سعی در به تصویر کشیدن و حتی گریه کردن اجسام هولناک سپاه تاج داشت. علیرغم ساده سازی های اولیه رئیس جمهور ایالات متحده ، اکنون او به آسانی می گوید اگر هزار نفر در این موضوع جان خود را از دست بدهند و دیگر وجود نداشته باشد ، ما موفق خواهیم شد! آنها به سرعت تعداد تست ها را به کمتر از دو میلیون افزایش دادند و به کمتر از دو میلیون نفر رسیدند و همه و مردم از وضعیت کرونا در ایالت نیویورک آگاه شدند. اگر دولت اکنون بخواهد آنها را به خیابان برسانند ، مردم از خواست آزاد خود بیرون نمی آیند.

نکته دوم مربوط به تضاد در اجرای سیاست فاصله اجتماعی است. فاصله اجتماعی تحت تأثیر دو جنبه است. جنبه اول حمایت و هماهنگی مردم است ، اما این جنبه به تنهایی برای اجرای آن کافی نیست. همانطور که اکثریت قریب به اتفاق مردم از سرقت متنفر هستند و دزد را محکوم می کنند و خود آن را مرتکب نمی شوند ، برای جلوگیری از سرقت فقط شرط لازم کافی نیست. دولت همچنین باید از نیروی پلیس و دادگاهها استفاده کند و دزد را مجازات و مجازات کند ، در غیر این صورت سرقت گسترده خواهد بود.

نکاتی وجود دارد که مربوط به مردم است و البته این شامل همه افراد نمی شود ، اما کافی است در هنگام بیرون آمدن از خانه ترافیک ایجاد کنید. برخی از افراد از تخیل خود استفاده نمی کنند. بیماری و مرگ برای آنها بسیار دور است. اعتقاد بر این نیست که کورو ویروس نزدیک به رگ کره است ، به همین دلیل از نظر غیر مسلح بسیار کوچک و نامرئی است. هر چیزی را که ما نمی بینیم ، اما وجود آن به طور علمی اثبات شده است ، باید جدی و خطرناک تلقی شود ، اما برخی از افراد صبر ندارند که تصور کنند و به طور انتزاعی فکر کنند.

نکته دیگر این است که احساس مسئولیت نسبت به دیگران ضعیف است. ممکن است فکر کنیم که ما حق داریم نسبت به کرونا بی تفاوت باشیم ، زیرا از خود بیمار می شویم ، مانند کسی که نمی داند چگونه به اندازه کافی شنا کند ، عاشق دریای خشن شود و در نهایت خودش را غرق کند. در مورد کرونا ، خسارت وارده به زیردستان صدماتی است که وی به دیگران وارد می کند. او باید مسئول انتقال ویروس به دیگران باشد. برخی از ما هنوز آموخته ایم که چگونه برای جامعه و دیگران حساب کنیم. “ریشه این عدم مسئولیت را باید در سیستم آموزش و پرورش کشور جستجو کرد.”

انتهای پیام


این مقاله توسط پرتال پیشرفته خبری، اقدام به خبررسانی می نماید، بنابراین مسوولیت انتشارات سایت بر عهده منابع خبری بوده و سایت دنیای 77 هیچ مسوولیتی در قبال این نوشته از سایت ندارد.

دکمه بازگشت به بالا