چرا باید قوانین جدید برای توسعه پایدار شهری داشته باشیم؟
لازم به ذکر است که دستیابی به توسعه پایدار شهری امروز یکی از مهمترین اهداف مدیران شهری در همه کشورهای توسعه یافته و بیشتر کشورهای در حال توسعه است.
میزان موفقیت در دستیابی به توسعه پایدار شهری ارتباط مستقیمی با میزان مشارکت شهروندان و مهارتهای مدیریت شهری دارد. به طور کلی ، عوامل اصلی مؤثر بر توسعه پایدار شهری را می توان به عنوان ویژگیهای طبیعی ، هویت جسمی ، معماری و شهری ، جنبه های سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی و تحرک فضای شهری در نظر گرفت. همچنین عواملی مانند حمایت از شهروندان ، تأمین صلح و رفاه شهروندان در موضوعات مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، جسمی و محیطی در کلیه سطوح برنامه ریزی در توسعه پایدار شهری مؤثر است. برای توسعه پایدار و منطقی موجود و آینده ، در مرحله اول باید عوامل اصلی مؤثر در توسعه پایدار شهری شناسایی شود و در مرحله بعدی هر راننده برای دستیابی به دیدگاه مطلوب از توسعه پایدار ، باید در قالب برنامه های کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت شناسایی شود. او کلید را در این مسیر داد.
در این حالت و از دیدگاه برنامه ریزی شهری و معماری ، قوانین مربوط به “پایدار” را می توان در نظر گرفت. قوانینی که محیط و الگوهای سازگار با محیط و اقلیم هر منطقه را در نظر گرفته و ساخت و ساز پایدار را در نظر می گیرند. همچنین ، بهینه سازی هزینه سوخت بخشی است که می تواند با تحقیقات آینده در سند توسعه کشور سازگار باشد. از سوی دیگر باید به قوانین مربوط به حضور شهرها توجه شود که همگی با مقولات “هویت” و “مهندسی کیفیت” سازگار هستند.
ساختار مدیریت کلانشهرها ، خصوصیات طبیعی و انسانی آن و همچنین مدیریت کلان شهرها و برنامه ها و برنامه های ملی برای توسعه پایدار و همچنین برنامه های کلان جهانی و منطقه ای در بسیاری از مواقع جلوتر از توسعه پایدار شهری است. مربوط به توابع بنابراین ، دستیابی به این وضعیت بستگی به اقدام فعلی و آماده سازی برای بحران های آینده دارد. امید است در دوره یازدهم کمیسیون های تخصصی شورای اسلامی مشاوره بیشتر به موضوع توسعه پایدار کشور و تحقیقات آینده توجه کنند و از قدرت قانونی برای اصلاح یا پیش نویس قوانین در مبارزه برای توسعه پایدار استفاده کنند.
* عضو شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان و عضو دانشکده دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
223225