عمومی

همه دچار آلزایمر می‌شوند؛ حتی جوان‌ها

همه دچار آلزایمر می‌شوند؛ حتی جوان‌ها

حتی افراد 30 ساله نیز ممکن است به آلزایمر مبتلا شوند و علائم انزال زودرس را نشان دهند. تجربه نشان داده است که این بیماری در افراد جوان سریعتر از بیماران مسن پیشرفت می کند و اثرات مخرب بیشتری دارد.

روزنامه دنیای 77 گزارش داد ساکنان شهرستان او نوشت: احتمالاً از بسیاری از افراد مسن که نگران بیماری آلزایمر هستند شنیده اید. حتی جوانان هم گاهی به این فکر می کنند که اگر آلزایمر داشته باشند چه بلایی سرشان می آید. این نگرانی ها زمانی قابل درک است که بدانیم بیماری آلزایمر در سراسر جهان بسیار شایع است. به خصوص که امروزه برخی از شرایط سبک زندگی مانند استرس و تنش های عصبی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش داده است. محمدرضا دژکام، روانشناس و روان درمانگر از این بیماری، علائم و راه های پیشگیری و درمان آن می گوید.

آلزایمر و علائم

اگرچه بسیاری از ما فکر می کنیم آلزایمر فراموشی است، اما در واقع تعریف دقیق تری از این بیماری وجود دارد. آلزایمر یک بیماری مغزی است که فرآیندهای شناختی را مختل می کند. بخشی از آنچه در هنگام از دست دادن حافظه یا زوال عقل اتفاق می افتد. یکی از مهم ترین علل آلزایمر تجمع پلاک های پروتئین آمیلوئید در مغز است. آمیلوئید یک اصطلاح کلی برای پروتئین هایی است که به طور طبیعی در بدن وجود دارند. این پروتئین در مغز افراد سالم از بین می رود، اما در مغز افراد مبتلا به آلزایمر تجمع می یابد. علائم این بیماری معمولاً به آرامی شروع می شود. به عنوان مثال، بسیاری از بیماران، در شروع بیماری، فقط رویدادهای اخیر را فراموش می کنند یا در انجام کارهای روزانه دچار مشکل می شوند. بیماران ممکن است علائم بیشتری را تجربه کنند. مانند تغییرات رفتاری و شخصیتی، سردرگمی، یافتن کلمات یا تغییر کاربرد آنها، یافتن خطوط گفتگو و سردرگمی. این علائم به تدریج شدیدتر می شوند زیرا فرد مبتلا به آلزایمر در مراحل پیشرفته بیماری توانایی انجام کارهای روزانه را از دست می دهد و نمی تواند از خود مراقبت کند.

آلزایمر برای بزرگسالان و جوانان

در میان باورهای غلط در مورد آلزایمر، شایع ترین آن این است که این بیماری مختص افراد مسن است. البته آلزایمر در افراد بالای 65 سال شایع تر است، اما این بدان معنا نیست که افراد در سنین دیگر در معرض خطر هستند. حتی افراد 30 ساله نیز ممکن است به آلزایمر مبتلا شوند و علائم انزال زودرس از خود نشان دهند. همچنین تجربه نشان داده است که این بیماری در افراد جوان سریعتر از بیماران مسن پیشرفت می کند و اثرات مخرب بیشتری دارد. گاهی اوقات حتی جوانان به دلیل احساس چیزی که انرژی و قدرت تفکر جوانی را از بین می برد و در نتیجه جان خود را از دست می دهند و دچار مشکلات روحی بیشتری می شوند نیاز به مراقبت بیشتری دارند. جوانان شوکه شده اند زیرا همیشه فکر می کردند که آلزایمر مختص افراد مسن است و اطرافیان نیز با همین تصور در مورد انتخاب درمان مناسب برای بیمارشان سردرگم می شوند.

راه های کاهش بیماری آلزایمر

مانند هر بیماری دیگری، راه حل هایی وجود دارد که می تواند به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک کند. اگرچه این راه حل ها خاص نیستند، اما تجربه نشان داده است که آلزایمر در افرادی که این نکات را رعایت می کنند کمتر دیده می شود. یکی از آنها کنترل استرس است. کمتر بیماری وجود دارد که هیچ نشانه ای از استرس وجود ندارد. پزشکان همیشه به ما توصیه می کنند که از استرس دوری کنیم. با این حال، خود آنها اعتراف می کنند که در زندگی امروزی غیرممکن نیست اما حداقل بسیار دشوار است. اما برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر، باید آن را بسیار دشوار کنیم. استرس مزمن تأثیر منفی بر عملکرد مغز دارد و می تواند منجر به اختلالات عصبی مانند آلزایمر شود. راه های مدیریت استرس، دوری از اخبار به ویژه اخبار منفی، مراقبت از سلامت روان و دوری از افراد مضطرب می تواند مفید باشد.

ورزش کنید و از تنهایی دوری کنید

اکنون ثابت شده است که ورزش و فعالیت بدنی نه تنها بر سلامت بدن، بلکه بر سلامت روان افراد نیز تأثیر می گذارد. تحقیقات نشان می دهد افرادی که به طور منظم ورزش می کنند و از نظر بدنی فعال هستند نسبتا کمتر به آلزایمر مبتلا می شوند. حتی در بیماران، ورزش پیشرفت بیماری را کند می کند. ورزش انتقال دهنده های عصبی در مغز را تنظیم می کند که به کنترل آلزایمر کمک می کند. در بسیاری از بیماری‌ها، از جمله ترکیبی از بیماری‌های جسمی و روانی، تمرکز بر عوامل روان‌شناختی می‌تواند پیشرفت بیماری را کند کرده یا شانس آن را کاهش دهد. پزشکان بر این باورند که تنهایی مداوم و روابط اجتماعی سودمند می تواند به فرد کمک کند در برابر آلزایمر بهتر محافظت کند. این مشکل به ویژه در افراد مسن اهمیت دارد. پس سعی کنید روابط اجتماعی خود را افزایش دهید، در فعالیت های گروهی شرکت کنید و به جلسات نه نگویید تا انعطاف مغزتان از بین نرود. از سوی دیگر داشتن رابطه اجتماعی فرد را از افسردگی دور نگه می دارد و افسردگی یکی از دلایل از دست دادن قدرت شناختی است. به چالش کشیدن مغز با بر عهده گرفتن مسئولیت ها یا روش های رایج مانند حل جدول و یادگیری زبان جدید به فعالیت ذهنی بیشتر کمک می کند.

کلسترول و فشار خون مهم هستند

یک سبک زندگی سالم همیشه خوب است و به محافظت در برابر بسیاری از بیماری ها کمک می کند. همین امر در مورد بیماری آلزایمر نیز صدق می کند. تنها کاری که می توانیم برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر انجام دهیم این است که کلسترول خود را کنترل کنیم. سطح کلسترول نقش مهمی در ایجاد بیماری آلزایمر دارد. آنچه به عنوان کلسترول بد شناخته می شود می تواند سن بیماری آلزایمر را کاهش دهد. البته تحقیقات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی نیز در این امر نقش دارند. فشار خون بالا تاثیری در ایجاد زوال عقل پیری ندارد، بنابراین توصیه می شود فشار خون را کنترل کنید و از رژیم غذایی مناسب برای جلوگیری از بیماری آلزایمر استفاده کنید.

الگوی شیوع آلزایمر

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، آلزایمر در حال حاضر عامل اصلی ناتوانی در سالمندان در سراسر جهان است. این بیماری یک مشکل عمده سلامتی است که با افزایش سن گسترش می یابد. طبق آمار، 16 درصد از بزرگسالان بالای 70 سال به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری اغلب دیر تشخیص داده می شود. سه چهارم بیماران از این بیماری اطلاعی ندارند. 36 میلیون بیمار آلزایمر در سراسر جهان وجود دارد و این تعداد تا سال 2020 به 115 میلیون نفر خواهد رسید، به طوری که تا سال 2020 از هر 85 نفر یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا خواهد شد. یک آمار نگران کننده حکایت از شیوع بیشتر این بیماری در ایران دارد.

کنترل و درمان آلزایمر

با پیشرفت علم پزشکی و تحقیقات جدید در سال های اخیر، دیدگاه های جدیدی برای درمان آلزایمر پدیدار شده است، اما در حال حاضر روند درمان بیشتر به کنترل و پیشگیری از پیشرفت بیماری و همچنین کنترل علائم و اختلالات روانی و رفتاری است. ناشی از بیماری. به شما توصیه می شود برای درمان آلزایمر به روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. علاوه بر درمان ممکن است از درمان های مکمل و روش های غیردارویی مانند روان درمانی، گفتار درمانی، کاردرمانی، ماساژ درمانی و … استفاده شود. وی ادامه داد: انجام برخی فعالیت ها مانند ورزش، پیاده روی، آواز خواندن، تحریک حواس پنج گانه از طریق محرک های خوشایند و … می تواند به کاهش علائم بیماری تا حد امکان کمک کند.

پیام تمام شد

دکمه بازگشت به بالا