فوتبال خود ما هستیم – دنیای 77

به گزارش دنیای 77، در یادداشتی تمرین سه پیجمن رهبر می نویسد: لحنی که پیش از این در درگیری دو عضو باشگاه آلومینیوم و نساجی پس از فینال شنیدیم این بود که صادقی تاکید کرد که کارنامه محمد نوازی در بازی های عالی و مقایسه آن با گذشته الهام بخش بوده است، البته صادقی نیز این کار را انجام داده است. مشخصاتی که واقعیت دارد.استقلال بازیکنی مطرح و درجه یک بود و سال ها در تیم ملی درخشش داشت.

اما نکته اصلی (مثلا) آرزوهای یک بازیکن مشهور اما بازنشسته است که دوران حرفه ای او در فوتبال به نوعی به پایان رسیده است. در مورد محمد نواز هم همین اتفاق افتاده است و با اینکه در برخی پست ها مربیگری کرده است، اما این رشته مانند دوران بازیگری نیست که با توانایی و قدرت و استعداد ذاتی اش فقط به زور ارتقا پیدا کند.

مربیگری شکل جدیدی از فوتبال است که چندان در مورد بازیگری نیست. در حالی که تنفس در آن فضا می تواند شما را به مربی بهتری تبدیل کند، این یک رشته متفاوت است، بنابراین وقتی صحبت از مربیگری می شود، باید رکوردهای قبلی و واقعاً دنده های مناسب حفظ شود. زیرا موضوع به یک مورد جدید تغییر کرده است.

ساکت الهامی که حالا با فتح دو جام در سه سال در مربیگری نامی برای خود دست و پا کرده و سال گذشته نساجی را از سقوط نجات داد، نزدیک به دو دهه به عنوان مربی فعالیت کرده است. چه کار و چه سختی به امید گامی رو به جلو. پس از کمک به کریمی و حجازی و صمد و مربیگری در ایتکا و کاوه تا انتظار مادام العمر. محمدرضا جانوجی تمام عمرش به این فکر می کرد که دستیار رسول خطیب در ماشین را سرمربی تراکتور کند. تصمیم برای رسیدن به جام و کسب سهمیه، اگرچه تیم ورشکسته دنیزلی برعکس به نظر نمی رسید، اما او توانست برای اولین بار نام خود را به عنوان سرمربی بر سر زبان ها بیندازد و انتظار طولانی و خسته کننده اش به پایان برسد.

بنابراین، فقط به این دلیل که یک مربی موفق توپ را به زیر بغل نمی زند، به این معنی نیست که او نمی تواند در شغل جدید خود با فوتبالیست های بازنشسته رقابت کند. البته سابقه صداقت و مهمان نوازی و امثال آن قابل توجه است، اما تبدیل به باشگاه افراد ناشنوا و پرخاشگر نمی شود که اکنون جایگاه قابل توجه و چشمگیری دارند.

این البته به الهام خلاصه نمی شود و بارها گفته شده که مربیانی که سابقه باشگاهی قابل توجهی ندارند، با این چوب نوازش کرده اند. از مجید جلالی و بهمن فروتن شروع کنیم، نمونه هایشان در لیگ امسال کم نیست. که کار خوب و موفقیتشان به پای فوتبالیست های سابق نمی رود و در زمانی که زمان یادآوری گذشته است، شما که هستید و ما کیستید…

طبق معمول، آنها همچنان به دنبال عنوان اول و تمرکز نور بر روی خود هستند، اما با برخی خاطرات، ممکن است توجه خود را به افراد دیگر معطوف کنند.

خیلی وقت بود که می خواستم در این مورد بنویسم اما تا به امروز باقی مانده است و این ویدیوی عجیب امیرحسین صادقی که قطعاً من را شگفت زده نکرد. تقریباً گویی حادثه ساکی یا سریع در اروپا می توانست با چنین نگاه تحقیرآمیز و جبران مضاعف پیروزی آنها روبرو شود. حکمی با زمینه حسادت برای موقعیتی که مقداری دلخوری در خود دارد. بازنشستگان معروف فوتبال بر اساس همین دیدگاه که: ما فوتبال خودمان را داریم.

پیام تمام شد