عکسl عظمت جنگلهای زیرآبی که گونههای عجیب و غریبی را در خود جای دادهاست!
آمازون به بورنئو، کنگو و Daintree. ما نام اکثر جنگل های بارانی بزرگ یا معروف را می دانیم. علاوه بر این، ما می دانیم که بزرگترین منطقه جنگلی جهان، جنگل شمالی است که از روسیه تا کانادا امتداد دارد. در این میان بسیاری از مردم حتی با مفهوم جنگل اقیانوسی آشنا نیستند و حتی نام جنگل معروفی که در زیر دریا شکل می گیرد را نمی دانند.
به گزارش رسانه گفتگو، جنگل های زیر آبی وسیعی از کلپ (نوعی گیاه غنی از ید) و جلبک دریایی وجود دارد که بسیار فراتر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم. تعداد کمی از جنگل های زیردریایی نام برده شده است، اما این جنگل سبز خانه تعداد زیادی از گونه های آبزی است.
جنگل دریایی بزرگ آفریقا در نزدیکی خط ساحلی جنوبی این قاره واقع شده است و استرالیا میزبان تپه های بزرگ دریای جنوبی در اطراف نوک جنوبی آن است. بزرگترها، که هنوز نامی از آنها برده نشده است، تعداد زیادی از جنگل های دریایی هستند که در سراسر جهان نامگذاری شده اند.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که جنگل های زیر دریا چقدر گسترده و پربار هستند. دانشمندان می گویند که جنگل های دریایی جهان دو برابر هند وسعت دارند.
جنگل های اقیانوسی نرخ رشد بالایی دارند
جنگل های جلبک دریایی توسط امواج گرمای اقیانوس ها و تغییرات آب و هوایی تهدید می شوند، اما به سرعت رشد می کنند و می توانند کربن را جذب کنند.
جنگل های زیر دریا از جلبک دریایی تشکیل شده اند. جلبک های دریایی مانند سایر گیاهان با جذب انرژی خورشید و دی اکسید کربن از طریق فتوسنتز رشد می کنند. بزرگترین گونه جلبک دریایی به ارتفاع ده متر می رسد و جنگل ها را تشکیل می دهد. این جنگل ها دائما در حال رشد هستند و اگر در آن ها شنا کنید، احساس می کنید که دائما در حال حرکت هستید.
مانند گیاهان روی خشکی، جلبک دریایی محل زندگی موجودات مختلف است که غذا و سرپناهی برای آنها فراهم می کند. گونه های بزرگی مانند بامبو دریایی و کلپ غول پیکر دارای ساختارهای پر از گاز هستند که مانند بالن های مینیاتوری عمل می کنند و به این گیاهان اجازه می دهند تا سایبان های شناور بزرگی را تشکیل دهند.
گونه های دیگر برای قوی ماندن و محافظت از سطوح فتوسنتزی خود به ساقه های قوی متکی هستند. گونه های دیگر کف اقیانوس را می پوشانند، مانند کلپ طلایی که در تپه های بزرگ دریای جنوبی استرالیا یافت می شود.
تنها تعداد کمی از پربارترین جنگلهای دریایی جهان شناسایی و نامگذاری شدهاند، مانند جنگل بزرگ دریای آفریقا و تپههای بزرگ دریای جنوبی استرالیا.
دانشمندان مدتهاست که میدانند جلبکهای دریایی جزو گیاهانی هستند که سریعتر رشد میکنند، اما تخمین مساحت جنگلهای تشکیلشده توسط این جلبکها همیشه چالش برانگیز بوده است.
امروزه پوشش جنگل های زمینی را می توان به راحتی توسط ماهواره های موجود در مدار زمین اندازه گیری کرد. در زیر آب، همه چیز پیچیده تر است. اکثر ماهواره ها نمی توانند آب های عمیق را که در آن جنگل های دریایی شکل می گیرند، اندازه گیری کنند. برای غلبه بر این مشکل، محققان در یک مطالعه جدید میلیونها سند مربوط به مناطق زیر آب را در منابع علمی، پایگاههای اطلاعاتی آنلاین، باغهای گیاهشناسی محلی و منابع دیگر بررسی کردند.
سپس دانشمندان توزیع جهانی جنگلهای دریایی را مدلسازی کردند و دریافتند که این جنگلها مساحتی بین 6 تا 7.2 میلیون کیلومتر مربع را پوشش میدهند. این منطقه باعث می شود که جنگل دریایی بزرگتر از جنگل بزرگ آمازون باشد.
پس از شناسایی مناطقی از جنگل های دریایی، دانشمندان تخمین می زنند که این جنگل ها چقدر پربار هستند (به عبارت دیگر، چقدر این جنگل ها رشد می کنند). در این صورت سند جهانی یکپارچه وجود ندارد. دانشمندان صدها مطالعه تجربی مستقل از سراسر جهان را بررسی کردند. در این مطالعه میزان رشد جلبک دریایی توسط غواصان اندازه گیری شد.
پس از بررسی اسناد، مشخص شد که جنگلهای دریایی نسبت به برخی از کالاهای کشاورزی پرمحصول مانند گندم، ذرت و برنج پربازدهتر هستند. بیشترین بهره وری در مناطق معتدل است که معمولاً در آبهای خنک و غنی از مواد مغذی قرار دارند. جنگل های دریایی در این منطقه به طور متوسط دو تا 11 برابر بیشتر از محصولات زراعی زیست توده تولید می کنند.
مقایسه تولید زیست توده توسط گیاهان مختلف و جنگل های دریایی (بر حسب گرم کربن در متر مربع)
دانشمندان می گویند آخرین نتایج دلگرم کننده است. در تئوری، ما میتوانیم از بهرهوری عظیم جنگلهای دریایی برای کمک به برآوردن نیازهای غذایی آینده استفاده کنیم. مزارع جلبک دریایی می توانند مکمل تولید مواد غذایی در خشکی و ترویج توسعه پایدار باشند.
جنگل های اقیانوسی مقادیر زیادی کربن را از آب اقیانوس ها و جو حذف می کنند
سرعت رشد بالا در جلبک دریایی به این معنی است که این گیاهان دی اکسید کربن را جذب می کنند. همانطور که جلبک دریایی رشد می کند، مقدار زیادی کربن را از آب اقیانوس و جو حذف می کند. یک مطالعه نشان می دهد که جنگل های دریایی جهان احتمالاً به اندازه جنگل های آمازون کربن جذب می کنند.
دانشمندان می گویند جنگل های دریایی می توانند در جلوگیری از تغییرات آب و هوایی موثر باشند. البته این احتمال وجود دارد که تمام کربن مصرفی جلبک دریایی در آنها گیر نکرده باشد. تخمینهای اولیه نشان میدهد که ممکن است مقادیر قابل توجهی جلبک دریایی در رسوبات یا دریاهای عمیق جمع شود، اما مشخص نیست که این جلبکها چقدر کربن جذب میکنند. دانشمندان می گویند، باید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.
جنگل های اقیانوسی مقادیر زیادی دی اکسید کربن را جذب می کنند و احتمالاً مقداری از آن دی اکسید کربن برای دوره های زمانی طولانی جدا می شود.
دانشمندان می گویند تقریباً تمام گرمای اضافی محبوس شده توسط 2400 گیگاتن گازهای گلخانه ای تولید شده توسط انسان وارد اقیانوس ها شده است. این بدان معناست که جنگل های دریایی با شرایط بسیار سختی روبرو هستند.
مناطق وسیعی از جنگل های دریایی اخیرا در غرب استرالیا، شرق کانادا و کالیفرنیا از بین رفته است. با از بین رفتن این جنگل ها، تعداد زیادی از گونه ها زیستگاه و پتانسیل خود را برای ترسیب کربن از دست می دهند. از سوی دیگر، با ذوب شدن یخ ها و افزایش دمای آب، انتظار می رود وسعت جنگل های دریایی در برخی مناطق قطب شمال افزایش یابد.
227227