عمومی

زندگی و مرگ هرمان هسه

زندگی و مرگ هرمان هسه

“وی در سال 1949 برنده جایزه نوبل ادبیات شد ، اما در روزهای قبل از مراسم اهدای این جایزه بیمار بود و به ناچار در سوئیس بود. و از شرمساری آلمان برای نازیسم در لزوم رد نژادپرستی و درگیری گفت: “هسی 85 ساله بود و وی در تابستان 1962 در سوئیس درگذشت.”

به گزارش دنیای 77 ، این مجله اعتماد به نفس وی نوشت: “هرمان هسی گفت زندگی همه برای او مسیری باریک و بادگیر بود و هیچ کس نتوانسته بود به طور کامل از این گذرگاه عبور کند. متولد تابستان 18 آلمان 77 در کالو ، جنوب آلمان ، او وقت خود را صرف تدریس آموزه های دینی می کرد ، اما وقتی با اعتقادات و مدارک خانوادگی خود آشنا شد و به امید دستیابی به حقیقت بالاتر از تکرار نسل ها از اجداد خود ، فرهنگ و عقاید مردمان را در شرق و غرب جهان مطالعه کرد. با برخی از اعتقادات چینی ها و هندی ها تحقیق و همدردی کرده است ، اما ریشه های او همچنان در پروتستانتیسم ریشه دارد.او در کلین و واگنر نوشت: “عیسی و قرون یونانی از بودا و شوپنهاور همه این را آموختند. “فقط یک دانش ، یک عقیده و یک فلسفه وجود دارد: درست است که خدا در ما است و آنها توسط مدارس ، کلیساها ، کتاب ها و قانون فضیلت متحیر و منحرف می شوند.”

گفته می شود – و نمونه های دیگری نیز برای اثبات آن وجود دارد – این که مدرسه اجباری در مدارس دینی و سختگیری معلمان او بود که وی را در مورد دین اغوا می کرد و او را به شورش سوق می داد. از آنجا که او نمی خواست مانند واعظ واعظی شود ، خود را از آسایشگاه های سرپناه و مسیری امن که برای آینده خود در نظر گرفته بودند ، فاصله گرفت و از یک کارگر به یک کتاب تجربیات شغلی مختلفی بدست آورد. او حداقل 14 رمان نوشت و از آنجا که معتقد بود “داستان همه ، هر چقدر هم که بی اهمیت باشد ، ارزش بررسی دارد” ، او داستان زندگی خود را با تغییراتی کوچک بازآفرینی و بازگو کرد.

اولین رمان او ، پیتر کامنتسیند (1904) ، داستان نوجوانی را روایت می کند که علیه خشونت خانگی طغیان می کند و با توهین نسبت به نافرمانی واکنش نشان می دهد. از بهترین آثار وی می توان به دامیان (1919) و نرگسوس و گلدموند (1930) اشاره کرد. خودش را توصیف کرد. صادقانه بگویم ، گرگ بیابان (19227) را ، که احتمالاً عجیب ترین و خاص ترین رمان او بود ، سالها پیش خوانده ام و چیز زیادی در مورد آن نفهمیدم ، اما طبق گفته های مارینا هانت (سایت فرهنگی de Trip) هسی ، این یک متخصص آموزش است. از مقادیر عمومی کلاس. این امر باعث می شود تا درگیریهایی و ضرورت زندگی اجتماعی در مفاهیمی مانند همزیستی و بهزیستی سختگیرانه ، میزان متوسط ​​حمله و ضرورت زندگی اجتماعی کاهش یابد. Game of Beads Beads (1943) که به عنوان آخرین رمان کامل وی و نمادی از مفهوم نیچه شناخته می شود ، چند سال دیر در سوئیس منتشر شد ، نه در آلمان ، زیرا پس از مخالفت عمومی با نازیسم ، ناشران آلمانی از پذیرفتن اینکه نوشته های وی فریبنده است ، امتناع کردند. بود.

وی در سال 1949 برنده جایزه نوبل ادبیات شد ، اما قبل از مراسم اهدای این جایزه در سوئیس بیمار بود. وی متنی را برای معتمدان این جایزه نوشت ، با ذکر صلح ، عقلانیت و ایجاد تمدن و دنیای جدید بر این دو مبنا و صحبت از شرمساری آلمانی برای نازیسم در لزوم رد نژادپرستی و درگیری. “هوسي 85 سال داشت و در همان روز در تابستان 1962 در سوئيس درگذشت.”

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا