روزنامه کیلویی چند؟ – دنیای 77

قسمت اول

هر یک از ما دقایقی، گاهی ساعت ها یا حتی روزها را در این حالت سپری می کنیم. گاهی از روی بی حوصلگی، گاهی اوقات از روی زمان، … و گاهی واقعا به دنبال یک موضوع خاص. راستی چقدر برای خواندن متن های طولانی (حتی 200-300 کلمه) وقت می گذارید؟ آیا خواندن عکس خبر و اینفوگرافیک کار آسانی نیست؟ وقتی این نوع “تسلیت” می آید، چه کسی حوصله خواندن تحلیل طولانی هزاران کلمه و مصاحبه را دارد؟ شانس او ​​چقدر است؟

قسمت دوم

چند بار برای خرید آب معدنی، ته سیگار یا حتی یک شعله سبک به دکه روزنامه فروشی مراجعه کرده اید؟ آیا از آنها عبور کرده اید؟ آنها بیشتر از “روزنامه” تنقلات می فروشند. انواع شکلات، کیک و آدامس چیده شده در ردیف بالا، مرتب، رنگارنگ و براق! همانطور که سر مبارک را پایین می آورید، روزنامه ها در ردیف پایین، احتمالاً روی زمین، انباشته می شوند. آنها به ضخامت چند سال پیش نیستند. همشهری در این سال ها چند کیلوگرم از تبلیغات و تیراژ بالای هم ایران و هم زمزم را کم کرده است. نوجوانان علاقه مند به مجلاتی مانند لوستر و دوچرخه بزرگ شده اند. شاید اگر چشمتان به «چشم انداز ایران» بیفتد، در دل به مرحوم سحابی درود می فرستید و می گویید آیا لطف الله میثمی هنوز این مجله را منتشر می کند؟ در آخر به لایه نازک گل نشریه نگاه کن و آهی بکش و انشالله دنبال زندگیت باش.

قسمت سوم

فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی نماینده ایران در دهه‌های 1930 و 1930، از «کیف انگلیسی» تا شهرزاد یا نمونه‌های مشابه خارجی که در دهه‌های 1970 و 1980 به تصویر کشیده شده‌اند. آنها اغلب موقعیتی در خیابان اصلی شهر دارند که در آن کودک یا جوانی فریاد می زند “روزنامه، روزنامه، آخرین اخبار روز …..” و سپس احتمالاً خبری مانند آنچه در صفحات منتشر شده را می خواند. یا بسته به موضوع فیلمنامه، عناوین انتخابات سیاسی با صدای بلند می افتند. تصویری که هیچ ربطی به محیط جامعه امروزی ندارد، جایی که اکثر عابران پیاده که چشم از صفحه موبایل خود بر نمی دارند یا به پادکست ها توجه نمی کنند یا با هدفون آهنگی را گوش می دهند، ناگهان ماشین با صدای بلندی بیپ می کند. ، پرش! وقتی دکه های روزنامه فروشی کثیف می شوند، کی در خیابان فریاد می زند روزنامه، روزنامه!!

قسمت چهارم

بارها هنگام دراز کشیدن روی مبل، چک کردن صفحه اینستاگرام یا پیام های واتس اپ و تلگرام، گوش دادن به تلویزیون و خواندن تیتر روز، سر مبارک در صدایش می چرخد. ببین چی میگه؟ به عنوان مثال، پس از شنیدن خبر اتوبوس رویایی اخیرا یا شنیدن آخرین اظهارات خانواده های قربانیان پرواز 752، محاکمه آنها یا … چه باور کنید یا نه، منبع اولیه این خبر روزنامه بوده است. منتشر شده. این مطلب توانسته امروز به مهمترین خبر در نسخه الکترونیکی آنها تبدیل شود و آن نفوذ رسانه های مکتوب در عصر دیجیتال است! همان چیزی که 200 سال پس از عصر بخار نسخه مکتوب مجله انگلیسی گاردین را نجات داد. روزنامه ای که شاهد انقلاب صنعتی چهارم، جنگ جهانی دوم، ظهور و سقوط بریتانیا بود و با وجود محدودیت های کرونری و کمبود کاغذ به فعالیت خود ادامه می دهد.

سردبیر روزنامه در سال گذشته درباره حریم خصوصی گاردین صحبت کرد. توسعه افکار نه تنها برای انتقاد از وضع موجود بلکه برای کمک به بهبود جهان همیشه در دستور کار این روزنامه است. آماده شنیدن صدای همه است، گزارش‌های غنی و پربار ارائه می‌کند و کارکرد اصلی آن کشف حقیقت، دفاع از صاحبان قدرت و توصیف تأثیر تصمیم‌های قدرتمند در زندگی مردم است. به همین دلیل است که گاردین با خوانندگان خود همکاری می کند تا تأثیرگذارتر باشد و خوانندگانش بیشترین مشارکت را داشته باشند. گاردین نمونه موفقی است که ثابت می کند با وجود تنوع رسانه های مدرن و کمبود وقت برای خوانندگان و تغییر ذائقه شنوندگان، همچنان می تواند خواننده و درخشان باشد.

قسمت آخر

باور کنید یا نه، انتظار نداشتم این مقاله را بخوانید! تبریک می گویم، شما یکی از صبورترین افراد این دوران هستید و من یک روزنامه نگار خوشحال هستم که در پایان یک یادداشت توانستم توجه شما را جلب کنم. بسیار از شما متشکرم.