دست خالی قانون در مبارزه با ناایمنی ساختمانها
چهار روز از روز تلخ سقوط ساختمان پلاسکو و شهادت 1 آتش نشان و پنج غیرنظامی می گذرد. در روزهای اخیر هشدار داده شده است که بیش از هزار ساختمان مانند پلاسکو سابق در معرض خطر جدی قرار دارند.
کارشناس امنیت – محمدرضا مرشد داست در مصاحبه با دنیای 77 ، وی با بیان اینکه برای جلوگیری از وقوع حادثه دیگر در پلاسکو ، باید مواردی را مورد بررسی قرار داد ، اظهار داشت: یکی از مهمترین تجربیات بعدی پلسکو را می توان لزوم توضیح قوانین امنیتی کشور دانست.
“تنها قانونی که از ما محافظت می کند ، فصل 4 قانون کار است که مربوط به ایمنی و بهداشت شغلی است. این قانون سالها پیش تهیه شده و به روز نشده است و بخش قابل توجهی از آن در زمینه روابط کار است. در مورد ساختمانهای تجاری اما در مورد ساختمانهای مسکونی اینگونه نیست
این کارشناس امنیتی گفت: قانون بالاترین سند برای نظارت بر مدیران است که متأسفانه ما از آن برخوردار نیستیم. دستورالعمل های ارائه شده توسط آتش نشانی یا سایر سازمان های امدادی کمتر از قانون است ، اما برای بهبود وضعیت ایمنی باید قوانین قانون ایمنی نوشته شود و ناظران آن مشخص شوند.
وی افزود: نیاز به قوانین امنیتی نگرانی است که برای افزایش پیشرفت در امنیت باید مورد توجه قرار گیرد.
مرشد غبار گفت: مسئله دیگری که باید در جلوگیری از وقوع پلاسکو دیگر مورد توجه قرار گیرد ، راهنمایی های سازمان های امدادی است ، به عنوان مثال ، سازمان آتش نشانی برای بحث در مورد آتش سوزی وارد ساختمان های قدیمی نمی شود و نیازی به آن ندارد. کردها برای نظارت بر امنیت در آنجا هستند ، اما در صورت وجود قوانین لازم این مشکل تا حدی حل خواهد شد.
وی ادامه داد: برخی از افراد بین مقررات ، قوانین ، دستورالعمل ها و بخش نامه تفاوت قائل نیستند ، اما با ورود به سطوح آن می فهمیم که دستورالعمل ها هیچ تعهدی ایجاد نمی کنند و در مرحله مشاوره باقی می مانند.
این کارشناس حفاظت تاکید کرد: در گام دوم باید تلاش زیادی در زمینه فرهنگ حمایت انجام شود. نویسندگان کتاب باید درباره ایمنی بنویسند و رسانه ها باید در مورد فرهنگ حفاظت صحبت کنند. در این حالت باید از مهارتهای متخصصان در زمینه فرهنگ حفاظت استفاده شود.
وی ادامه داد: خواسته های شهروندان برای حمایت نیز باید افزایش یابد اما این تقاضا همچنین به دانش نیاز دارد که مردم می دانند از هر سازمانی چه می خواهند.
مرشد دوست گفت: “نکته دیگری که باید به آن توجه شود تمرکز بر توانایی فارغ التحصیلان در محافظت از ایمنی ساختمان است ؛ برخی از این افراد در برخی از بلندترین ساختمان ها دارای حفاظت از آتش هستند و برخی از آنها از اشغال برخوردار هستند. این افراد فارغ التحصیل دانشگاه های علمی و کاربردی هستند. یا می تواند مشاور باشد.
وی ادامه داد: این افراد دروس ایمنی خوانده اند و می توانند مشاوران خوبی در افزایش حفاظت و به نوعی نوشتن نسخه ایمنی برای ساكنان آنجا باشند. این فراتر از دستورالعمل ها و توصیه های ایمنی است. اگر قانون نوشته شود و سپس این اقدامات اضافی انجام شود ، می توانیم انتظار آینده ای مطمئن را داشته باشیم.
این کارشناس ایمنی گفت: بخشی از مسئولیت هیئت مدیره ساختمان یا مسئول ساختمان برای نگهداری به عهده مدیر ساختمان است اما مدیر ساختمان موافقت می کند در صورت بروز حادثه بیمه مسئولیت شهروندان را بپردازد.
وی افزود: در نگارش این قانون می توان از قانون حمایت عمومی از مشاغل كه فصل چهارم قانون كار است استفاده كرد ، اما رابطه بین سازندگان و نگهدارندگان ساختمان نیز می تواند با آن ارتباط داشته باشد.
انتهای پیام