عمومی

در دسترس نیست – دنیای 77

در دسترس نیست - دنیای 77

صحبت از ورود VAR به ایران است اما هیچکس نمی پرسد که آیا ایران زیرساخت های لازم برای داشتن این فناوری را دارد یا خیر.

روزنامه دنیای 77 گزارش داد ساکنان شهرستان وی نوشت: چرا VAR به ایران نمی آید، این سوال بسیار مهمی است که قرار است فدراسیون فوتبال در اسرع وقت به آن پاسخ دهد یا در روزهای اخیر که خلاء VAR در بازی های لیگ بیش از هر زمان دیگری احساس شده است. مسئولان فدراسیون توضیح نداده‌اند که چرا ایرانی‌ها نمی‌توانند از فوتبال برای استفاده از فناوری استفاده کنند، باز هم توضیح این ناکامی ناقص بود.

اجباری نیست

VAR قبل از شروع مسابقات مقدماتی جام جهانی اجباری به نظر می رسید. در یک سری از مقررات مسابقات، فیفا اصرار داشت که کشورها باید VAR داشته باشند. در این مورد گفته می شود که کشورهای میزبان در گرو داشتن این فناوری هستند. مدیران فدراسیون فوتبال ایران در گفت و گوهای متعدد پیش از شروع مسابقات مدعی شده اند نبود VAR میزبانی ایران و احتمال از دست دادن جام جهانی را تهدید کرده است. در آن زمان فدراسیون در تلاش بود تا راهی برای معرفی این فناوری بیابد، اما ناگهان و قبل از شروع مسابقات، کنفدراسیون فوتبال آسیا در نامه ای به همه کشورها اعلام کرد که مسابقات بدون VAR در تهران برگزار می شود. . این نامه زمانی نوشته شد که ایران هیچ درخواستی از فیفا و AFC نکرد. این تایید می کند که ایران برای استفاده از VAR تحت فشار نبوده است. مهمترین بازی ایران در حال حاضر همین دیدار مقدماتی جام جهانی است. ایران در دو بازی اول مقابل سوریه و کره جنوبی VAR نداشت. قطعا در سه بازی آینده میزبان عراق، امارات و لبنان خواهد بود و نیازی به استفاده از این فناوری نیست. کره ای ها قبل از ورود به تهران اما نسبت به تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا اعتراض کردند اما این اعتراض به جایی نرسید. کنفدراسیون فوتبال آسیا توضیح داد که قبل از شروع مسابقات شرایط حضور همه تیم ها در تهران را اعلام کرده است.

مطالبه عمومی

درست است که مسئولان بزرگ فوتبال دنیا و آسیا موظف به استفاده از VAR نیستند، اما حالا این فناوری به خواسته افکار عمومی، باشگاه ها، بازیکنان و داوران فوتبال ایران تبدیل شده است. پس از هر بازی در لیگ، هواداران تیم ها در فضای مجازی از عوارض غیبت VAR صحبت می کنند و مربیان و مدیران باشگاه ها حق خود را از دست می دهند. اما داوران بلندتر از همه فریاد زدند. آنها که همیشه متهم به بی عدالتی بودند، چند روز پیش در نامه ای سرگشاده به رئیس جمهور، وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک خواستار ورود VAR به ایران شدند. شاید پیگیری این فناوری از سوی فدراسیون پاسخگوی این خواسته ها باشد اما این سوال برای مخالفان VAR مطرح است که آیا این فناوری مشکلات فوتبال ایران را حل می کند و عدالت را برای همه تامین می کند؟ نظرات در مورد صحنه حساس فوتبال همیشه متفاوت است و حتی سه روز پس از بازی، تحلیل ها از زوایای مختلف به اجماع رسید. آنها معتقدند VAR به هواداران اعتماد ندارد و فوتبال را به عدالت نمی کشد. مخالفان نیز شایعاتی ایجاد کرده اند که مردم در تلاش برای کسب سود مالی هستند و بنابراین به بحث VAR دامن می زنند. در غیر این صورت نیازی به این فناوری در فوتبال نیست.

چرا AFC مخالفت کرد؟

در بازی ایران و کره جنوبی یک VAR آزمایشی وارد ایران شد و قرار بود به صورت آفلاین تست شود اما کنفدراسیون فوتبال آسیا به ایران اجازه استفاده از آن را نداد. VAR یک فناوری است که کشورها را ملزم به رعایت پروتکل های فیفا می کند. طبق این پروتکل، کشورها فقط می توانند VAR را از شرکت های دارای مجوز فیفا خریداری کنند. فیفا به 15 شرکت مجوز می دهد، اما کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز قوانین خاص خود را دارد و شرکت هایی که با کشورهای آسیایی کار می کنند باید مورد تایید کنفدراسیون باشند. قبل از بازی با ایران، ایران با شرکت SimpleClive مستقر در هنگ کنگ مذاکره کرد که این فناوری را به ایران آورد، اما از آنجایی که با AFC ارتباط برقرار نکرد، کنفدراسیون اجازه استفاده از آن را به عنوان میزبان بازی ها نداد. اگرچه انتظار می رفت این موضوع بین فدراسیون ایران و کنفدراسیون فوتبال آسیا حل شود، اما بحث در مورد ماهیت شرکت هنگ کنگی و نحوه معرفی این فناوری به نصف کاهش یافت. مخالفان و منتقدان فدراسیون فوتبال مدعی شده اند که افراد نزدیک به مدیران ارشد این فدراسیون برای سود مالی VAR را به ایران آورده اند، اما مهمتر از آن گفته می شود مدیران ارشد Simple Play صهیونیست بوده اند. رسوایی دوم نیز پای نمایندگان مجلس را برای رفتن به VAR باز کرده است و آنها از حمید سجادی وزیر ورزش و شهاب الدین عزیزی خادم رئیس فدراسیون شفاف سازی خواسته اند.

تولید داخلی ندارید؟

شاید سوال کسی این باشد که آیا ساخت فناوری VAR در خود ایران امکان پذیر نیست؟ پاسخ این است که فناوری به تنهایی کافی نیست. مهم داشتن مجوز فیفا است. گفته می شود از نظر فناوری، چند شرکت داخلی پتانسیل تجهیز ورزشگاه های ایران به VAR را دارند اما این شرکت ها باید از فیفا مجوز بگیرند. اما چرا این شرکت ها مجوز نمی گیرند؟ گواهینامه فیفا حدود 20000 دلار هزینه دارد و برای شرکت ها مقرون به صرفه نیست. چون فقط بازار کوچکی در ایران دارند و تضمینی برای توافق بعد از گرفتن مجوز وجود ندارد. هزینه 20000 دلاری این شرکت ها هم زیاد است و هم ریسک. مشکل بعدی این است که فیفا به راحتی همه شرکت ها را تایید نمی کند.

مشکل ممنوعیت

ایران مانند همه کشورها باید با یکی از 15 سازمان مورد تایید فیفا وارد مذاکره شود، اما احتمال پایان مذاکرات نزدیک به صفر است زیرا سازمان ها از تحریم هراس دارند. اکثر شرکت‌هایی که فناوری VAR را تولید می‌کنند در بازار ورزش شرکت دارند و بیش از نیمی از چرخه مالی آنها از بازارهای بزرگ آمریکای شمالی تامین می‌شود. به دلیل بازار کوچک ایران، هیچ یک از این شرکت ها حاضر به ریسک و شکست در برابر آمریکا، بزرگترین بازار ورزش جهان نیستند. آنها حاضر نیستند موقعیت خود را به دلیل تحریم ها به خطر بیندازند. در رده پایه یک تورنمنت آسیایی، شرکتی که VAR مسابقات را ارائه می‌کرد، سیستم‌های سرپرست تیم ایران را خاموش کرد زیرا می‌ترسید استفاده از VAR در بازی باعث سردرد او شود. و توسط ایالات متحده تایید خواهد شد! آیا چنین شرکتی حاضر به تجارت با ایران است؟ غیر ممکن با توجه به این تحولات، مدیریت فدراسیون متقاعد کردن مدیران SimpleLive را یک دستاورد بزرگ دانست.

زیر ساخت

در این مدت صحبت هایی مبنی بر ورود VAR به ایران مطرح شده است اما هیچکس نمی پرسد که آیا ایران زیرساخت های لازم برای این فناوری را دارد یا خیر؟ VAR یک اتاق چند مانیتور می خواهد تا کمترین فاصله را به داوران نشان دهد. نظارت چند دوربینی، فناوری خط دروازه و فناوری خط آفساید از دیگر الزامات است. همانطور که از ابتدا مشاهده می شود، به نظر می رسد مشکلی در تامین این زیرساخت وجود نداشته باشد. چندین شرکت داخلی درگیر فناوری خط دروازه و آفساید هستند و حتی لیگ برتر و لیگ یک را برای باشگاه هایی مانند فولاد و ملوان تجزیه و تحلیل می کنند. اما مشکل قیمت بالای این تجهیزات است. اتصال دوربین به مانیتور ممکن است هزینه زیادی نداشته باشد، اما زمانی که 10 دوربین به 10 مانیتور متصل می شود، هزینه 10 برابر افزایش نمی یابد، اما هزینه این شبکه سازی 20 برابر یا بیشتر است. بزرگترین مشکل ایران دوربین است. در ورزشگاه آزادی بازی ها با بیشترین دوربین فیلمبرداری می شود اما در ورزشگاه های دیگر بازی ها با کمترین دوربین فیلمبرداری می شود. اکثر بازی ها HD نیستند. در برخی شهرها کیفیت بازی ها و بازی های پخش شده از تلویزیون کمتر از کیفیت تصاویر گرفته شده با دوربین موبایل است. این موضوع هر هفته سوژه طنز فضای مجازی است. این وضعیت صدای مخالفان VAR را بلند کرده است. می گویند استفاده از تکنولوژی خوب است اما فوتبال ایران در استفاده از تکنولوژی عقب مانده است و عکاسی دقیق و زیرساخت های دیگر به جز VAR مهمتر است. در حالی که ایران برای رسیدن به همان VAR در تلاش است، فیفا در روزهای آینده از فناوری جدید VAR در لیگ عرب رونمایی خواهد کرد. با این فناوری جدید، آفساید VAR بدون سوت داور، میزان خطا را به صفر می رساند. اگر این فناوری در اتحادیه عرب کار کند، فیفا در جام جهانی 2022 قطر از آن استفاده خواهد کرد.

پیام تمام شد

دکمه بازگشت به بالا