درباره دلجویی رئیس‌جمهور از آیت‌الله صافی
در همان روز آزادی، آقای عسکری، معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور در تماسی دوستانه گفت که آقای رئیسی متن یادداشت را مطالعه کرده و در مورد آن موضع گیری کرده است و این خبر در سایت رئیس جمهور موجود است.
دقایقی بعد خبر را در سایت مذکور می بینم. در پایان جلسه هیئت دولت، آقای رئیسی به طور موقت بدون ذکر مزاحمت و توهین و بدون ذکر نام آیت الله صافی، مرجع عالی تقلید را به نفع مسئولین کشور دانستند.
با این خبر ناخواسته در روزنامه سایت رئیس جمهور جبران کردم و تاکید کردم که البته صحبت های رئیس جمهور ناکافی است.
دیروز که خبر تماس تلفنی آقای رایس با این مرجع محترم تقلید منتشر شد، به نظرم رسید که آقای رئیس جمهور نیز سمت قبلی خود را ناکافی دانسته و در پی جبران آن بوده است.
از این بابت باید از آقای رئیسی تقدیر کرد، هرچند به نظر من اگر همزمان با موضع گیری دو نیروی دیگر بدون اتلاف وقت این اتفاق می افتاد موثرتر بود.
اما همچنان یک سوال اساسی وجود دارد که آقای رئیسی تا چه اندازه با مواضع آیت الله صافی گلپایگانی که فارغ از رضایت، خشم با کشورهای مختلف را ضرر برای مردم می دانند موافق است؟ آیا اساساً آن را پذیرفت؟ اگر بله، دستور کار اجرایی چیست؟ و اگر پاسخ منفی است، پس راه حل چیست؟ آیا خشونت باید ادامه یابد؟